ԾԳ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ
ԸՆՉԻՑ:
53.
Վասն
ընչից
որ
անուանեալիցէ
եկեղեցւոյ
զինչ
եւ
իցէ`
եթէ'
գեղ
եթէ
այլ
ինչ,
մինչչեւ
եպիսկոպոս
լեալ
ի
տեղւոջն
եւ
երիցունքնվաճ
առիցին,
իշխան
լիցի
անդրէն
ի
նոյն
պահանջել.
բայց
եպիսկոպոսն
կշռեսցէ
զիրաւնն
եւ
զարժանն`
եթէմարթ
է
առնուլ
զգինն
կամ
դարձուցանել:
«Կանոնականս
հրաման
անվաճառելի
լինել
զեկեղեցւոյսն
կամի
եւ
իշխանզեպիսկոպոսն
եւ
ոչ
զքահանայսն:
Եթէ
առնուլ
կամդարձուցանել
եպիսկոպոսն
տեսցէ:
Այսպիսի
է.
զի
որգնեաց
ամօք
գնոյն
չափ
կերեալ
իցէ`
զգինն
ոչդարձուցանել.
ապա
եթէ
չիցէ
ինչ
շահեալ`դարձուցանել:
Ըստ
այդմ
օրինակի
զկշռելն
ասէ:
Ի
դէպ
էեւ
զայս
գիտել
զի
յայլազգ
ոչ
վաճ
առին
եկեղեցւոյքն,
բայց
եթէ
վաճ
առեսցէ
զանպատշաճ
սն
եւ
այլ
եւսանկաւոր
գնեսցէ
նովին
գնովն.
եւ
այդ
ընդունելիդատաստան
է
յեկեղեցի: