ՃԱ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՅԻՇԱՏԱԿԻ
ՆՆՋԵՑԵԼՈՑ:
101.
Ի
յիշատակս
ննջեցելոցնյընտանեաց
նոցա
որ
ինչ
ըստ
կարգի
օրինացքրիստոնէութեան,
զոր
հրամանաւ
սուրբ
հարցն
կատարենզմխիթարութիւն
հոգւոց
նոցա
-
կա'մ
զքառասունս
եւզագապս
ի
հանգիստ
նոցա,
կա'մ
զտուրս,
զոր
ինչ
եւհրամայիցէ
վախճ
անեալն
հոգւոյ
իւրոյ,
մի'
իշխեսցենյայլ
եկեղեցիս
կամ
ի
կրօնաւորս
տալ,
այլ
անդէնգեղջն
եկեղեցւոյն
երիցուն
լիցին,
-
եւ
վանացայնպիսեաց
հասք
-,
եւ
իւրեանց
տան
երիցուն,
ուրշնորհօք
սուրբ
աւազանին
վերստին
եղեւ
ծնեալ
եւպսակեալ
եւ
կենաց
հացիւն
կերակրեալ,
ուստի
եւյղարկեալ
առ
Աստուած
երթայ:
Իսկ
յորժամ
հարկաւորնյիւրում
յեկեղեցւոջն
կատարեալ
լինի
եւ
կամիցիաւելորդս
ինչ
առնել
յայլ
եկեղեցիս,
կամ
իկրօնաւորս,
կամ
յաղքատս
ապա
լիցի
համարձակ
առնելինչ:
«Յոյժ
ուղիղ
է
այս
դատաստան-
յետ
զհարկաւորն
առնելոյ
յիւրն
եկեղեցւոջ,
ապայայլս
կամ
ի
կրօնաւորս
տալ:
Կամ
թէ
պատահի
յաղագսձեռնհասութեան
եւ
կամ
յաղագս
յուսոյ
ի
հեռաւորս
եւզհարկաւորն
տալ
հաւանութեամբ
իւր
երիցուն
եւհրամանաւ
իւր
վանացն
առաջնորդի,
զնոսա
ըստ
կարիշահելով,
ներելի
են
ե'ւ
այնոքիկ,
յորժամ
չիցէ
յաղագսզիւրն
արհամարհելոյ.
ապա
թէ
ոչ
կամեսցին
նոքա`անդէն
որքան
կարեն
արասցեն.
եւ
այդ
անհակառակ
էե:
