ԽԷ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԳՐԱՒԻՑ:
47.
«Եթէ
ոք
ի
գրաւ
առնուցուզուրուք
զտուն,
կամ
զայգի,
կամ
զհող,
կամ
զայլ
ինչայսպիսի,
եւ
պատահի
յամիլ,
զգլուխ
որքանութեաննառեալ
անվաշխ`
անդրէն
դարձուսցէ
զգրաւն:
Եւ
թէ
լիցիաւելի
կերեալ,
եւ
զայն
եւս
հատուսցէ:
Եւ
զոր
ինչծախեալ
իցէ
ի
նմա
ի
գլուխ
իւր
հաշուիցի,
յորժամյաղագս
անձեռնհասութեան
տեառնն
չիցէ
դարմանեալզգրաւ
իւր:
Դոյնպէս
լիցի,
եթէ
ինչ
ի
կենդանեաց
իցէ:
Եթէ
ինչ
ի
հանդերձից
իցէ
գրաւն
եւ
ի
նմանեաց
եւմաշիցէ,
ի
գլուխն
իւր
լիցի
պակասեալ:
Եւ
զոսկեղէն
եւզայլ
ինչ
այսպիսի
զգողացեալ
եւ
զկորուսեալ,
եթէչիցէ
իւր
նենգեալ
եւ
երդմամբ
հաստատիցէ,
իւրումտեառն
լիցի.
ապա
թէ
իւր
նենգեալ
իցէ
եւ
կորուսեալ,
չորեքպատիկ
հատուսցէ:
Իսկ
եթէ
ի
ձեռին
իցէ
եւ
ստիցէ,
կրկին
տուգանեսցի:
Իսկ
յաւարի
տարեալն`
իւրումտեառնն
լիցի:
Զծառ
հատեալ,
եւ
զցանկ
այրեալ
զայգւոյ,
զտան,
եւ
զայլ
ինչ
զվնասու
զգրաւի,
եթէ
տեառնն
պատճառաւ
իցէ`
իւրում
տեառնն
լիցի.
ապա
թէ
որում
գրաւնիցէ,
այնմ
լիցի:
Զվայրապար
վնասեալն
եւ
զբեկեալնյանասնոց
ի
գլուխ
իւր
կալցի,
եւ
զհասարակացզմեռեալն`
իւրում
տեառնն:
Եթէ
օրէնք
զգրաւն
ոչ
տայօթել,
ո՞րչափ
եւս
հրաժարեցուցանէ
եւ
ի
վաշխիցգրաւիցե:
