Գիրք Դատաստանի, Բ խմբ.

ԿԲ. ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ ԲԱԺԱՆՄԱՆ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԵԱՆ ԱՐԱՆՑ:

62. Եւ մատեան դստերքնՍաղպաադու որդւոյ Ոփերայ որդւոյ Գաղաադու որդւոյՄաքիրայ ի գնդէն Մանասէի որդւոյն Յովսեփայ. եւ այսեն անուանք նոցա` Մաղաա եւ Նուա եւ Եգղա եւ Մելքա եւԹերսա: Կացին առաջի Մովսէսի եւ առաջի Եղիազարուքահանայի եւ առաջի իշխանացն եւ առաջի ամենայնժողովրդեանն ի դրան խորանին վկայութեան եւ ասեն: Հայր մեր մեռաւ յանապատին եւ նա ոչ էր ի մէջժողովրդեանն գումարելոցն առաջի տեառնն իժողովրդեանն Կորխայ, որ վասն մեղաց իւրոց մեռաւ. եւորդիք ոչ եղեն նորա: Եւ արդ մի' ջնջեսցի անուն հօրմերոյ ի միջոյ ցեղի իւրոյ: Վասն զի ոչ գոյր նորաորդի. տուք մեզ ժառանգութիւն ի մէջ եղբարց հօրմերոյ: Եւ մատոյց Մովսէս զդատաստանս նոցա առաջիՏեառնն: Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. ուղիղխօսեցան դստերքն Սաղպաադու. տալով տացես նոցակալուածս ժառանգութեան ի մէջ եղբարց հօր իւրեանցեւ դիցես զվիճ ակ հօրն իւրեանց զնոքօք: Եւ ընդորդիսն Իսրայէլի խօսեսցիս եւ ասասցես. այր ոք եթէմեռանիցի եւ որդի ոչ գուցէ նորա, տացէզժառանգութիւն իւր դստեր իւրում: Եւ եթէ ոչ գուցէնորա դուստր, տաջիք զժառանգութիւն նորա եղբօրիւրում: Եւ եթէ ոչ գուցեն նորա եղբարք, տաջիքզժառանգութիւն նորա հօրեղբօր իււրում: Եւ եթէ ոչգուցեն եղբարք հօր նորա, տաջիք զժառանգութիւննընտանւոյ ազգականի նորա. ի ցեղէ նորա ժառանգեսցէզնորայն: Եւ եղիցի որդւոյն Իսրայելի այդ իրաւունքդատաստանի, որպէս հրամայեաց Տէր Մովսէսի:

«Անլուծանելի յամենայնհաւատացեալս եւ այս կացցէ վճ իռ դատաստանի, զի իւրիսկ է հաւաստի գիտողին զամենայն իրաւունս: Զիորդւոյ անկ է ժառանգ լինել, թէ իցէ. ապա թէ ոչ իցէ -դստերն, որ տակաւին ի տան իցէ անկարգ: Իսկ արտաքսգնացեալն եւ առն եղեալն - երկու դուստր միոյ դստերզբաժին առցեն, այլ ոչ կարեն ժառանգ լինել. եւ այսյայտ անտի է, զի ոչ թողին զդստերսն Սաղպաադու յօտարցեղս արանց լինել, զի մի' ժառանգութիւնն յօտարսելցէ: Ապա թէ չիցէ դուստր, եղբայրն ժառանգիցէ: Իսկեթէ առնն լեալ դուստրն կամիցի իւրօք ծննդօքն եւարամբն գալ եւ զհայրենիսն ժառանգել, նոցա լիցի եւմի' եղբօրն, յորժամ որդի չիցէ եղբօրն. ապա թէ ոչկամիցի գալ` զիւր մասնն առեալ, եղբարցն ժառանգիցէ: Ապա թէ չիցէ եղբայր, հօրեղբայրն ժառանգիցէ: Եւ թէչիցէ հօրեղբայր, այլ ընտանի մերձաւոր ժառանգիցէ իցեղէ հօրն, որքան ազգական իցէ: Հեռաւոր ընտանւոյ ոչհրամայէ, եւ զցեղ հօրն առնէ ժառանգ եւ ոչ զմօրն. մինչ ի դուստրն միայն կացոյց զժառանգ լինելն: Ապաթէ հօրեղբօրն հրամայէ ժառանգ լինել, յայտ է զի թէհայր իցէ` նա ժառանգէ, եւ թէ` մայր եւ քոյր եւ կին` ոչժառանգեն, այլ մասունս առնուն, որպէս եւ ցուցանի: Ոսկի դեկանն վեց դանգ է. պօպատ դեկանն երեք դանգ. թասուն ի դանգին չորիցն մին: Կնոջն դանգ, եւ քեռնդանգ եւ կէս, եւ մօրն երեք թասու: Այլ ընտանիմերձաւոր համարեմք զոր օրէնքն մինչ ի չորրորդզարմն հրամայէ զառականս ոչ յայտնել յառնուլ կին. զայս եւ ի ժառանգաւորսն պահելի է: Իսկ զկնի այնր ոչեն ժառանգ յետ չորրորդ զարմի, այլ ժառանգութիւննվիճ ակ լիցի դատաւորաց, որպէս ցուցեալ է իդպրութիւնս նոցա: Իսկ եղբայրն որ չիցէ համամայր, կէս դանգ պակաս ընդ համահարսն եւ ընդ համամարսնժառանգ իցէ: Զայս եւ նահապետն եցոյց Աբրահամ զի ետզամենայն ինչս իւր Իսահակայ որդւոյ իւրոյ. եւորդւոց հարճ իցն ետ պարգեւս եւ արձակեաց զնոսա: Եւեթէ, ասիցէ ոք` աստ պսակ օրհնութեան եւ անդ Քետուրակին երկրորդ. սակայն անդ տուրս, եւ ժառանգութիւնեղիցի աստ, ըստ ցուցելոյդ, սակաւ պակաս. եւ յօրէնսնանդրանկանն տուաւ երիցութեան պատիւն: Ըստ այսմօրինակի եւ հօրեղբարքն լիցին: Յանդիմանինյաստուածային օրինացս դատաստանէ մահմետականացնդատաստանք. զի զդստերս ժառանգ ոչ առնեն հարց, այլընդ ընտանիս մասնաւորեն, որոց ո'չ հետեւելի է, այլանվրէպ` աստուածայինս դատաստանաց իրաւամբքե: