ԿԲ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԲԱԺԱՆՄԱՆ
ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԵԱՆ
ԱՐԱՆՑ:
62.
Եւ
մատեան
դստերքնՍաղպաադու
որդւոյ
Ոփերայ
որդւոյ
Գաղաադու
որդւոյՄաքիրայ
ի
գնդէն
Մանասէի
որդւոյն
Յովսեփայ.
եւ
այսեն
անուանք
նոցա`
Մաղաա
եւ
Նուա
եւ
Եգղա
եւ
Մելքա
եւԹերսա:
Կացին
առաջի
Մովսէսի
եւ
առաջի
Եղիազարուքահանայի
եւ
առաջի
իշխանացն
եւ
առաջի
ամենայնժողովրդեանն
ի
դրան
խորանին
վկայութեան
եւ
ասեն:
Հայր
մեր
մեռաւ
յանապատին
եւ
նա
ոչ
էր
ի
մէջժողովրդեանն
գումարելոցն
առաջի
տեառնն
իժողովրդեանն
Կորխայ,
որ
վասն
մեղաց
իւրոց
մեռաւ.
եւորդիք
ոչ
եղեն
նորա:
Եւ
արդ
մի'
ջնջեսցի
անուն
հօրմերոյ
ի
միջոյ
ցեղի
իւրոյ:
Վասն
զի
ոչ
գոյր
նորաորդի.
տուք
մեզ
ժառանգութիւն
ի
մէջ
եղբարց
հօրմերոյ:
Եւ
մատոյց
Մովսէս
զդատաստանս
նոցա
առաջիՏեառնն:
Եւ
խօսեցաւ
Տէր
ընդ
Մովսիսի
եւ
ասէ.
ուղիղխօսեցան
դստերքն
Սաղպաադու.
տալով
տացես
նոցակալուածս
ժառանգութեան
ի
մէջ
եղբարց
հօր
իւրեանցեւ
դիցես
զվիճ
ակ
հօրն
իւրեանց
զնոքօք:
Եւ
ընդորդիսն
Իսրայէլի
խօսեսցիս
եւ
ասասցես.
այր
ոք
եթէմեռանիցի
եւ
որդի
ոչ
գուցէ
նորա,
տացէզժառանգութիւն
իւր
դստեր
իւրում:
Եւ
եթէ
ոչ
գուցէնորա
դուստր,
տաջիք
զժառանգութիւն
նորա
եղբօրիւրում:
Եւ
եթէ
ոչ
գուցեն
նորա
եղբարք,
տաջիքզժառանգութիւն
նորա
հօրեղբօր
իււրում:
Եւ
եթէ
ոչգուցեն
եղբարք
հօր
նորա,
տաջիք
զժառանգութիւննընտանւոյ
ազգականի
նորա.
ի
ցեղէ
նորա
ժառանգեսցէզնորայն:
Եւ
եղիցի
որդւոյն
Իսրայելի
այդ
իրաւունքդատաստանի,
որպէս
հրամայեաց
Տէր
Մովսէսի:
«Անլուծանելի
յամենայնհաւատացեալս
եւ
այս
կացցէ
վճ
իռ
դատաստանի,
զի
իւրիսկ
է
հաւաստի
գիտողին
զամենայն
իրաւունս:
Զիորդւոյ
անկ
է
ժառանգ
լինել,
թէ
իցէ.
ապա
թէ
ոչ
իցէ
-դստերն,
որ
տակաւին
ի
տան
իցէ
անկարգ:
Իսկ
արտաքսգնացեալն
եւ
առն
եղեալն
-
երկու
դուստր
միոյ
դստերզբաժին
առցեն,
այլ
ոչ
կարեն
ժառանգ
լինել.
եւ
այսյայտ
անտի
է,
զի
ոչ
թողին
զդստերսն
Սաղպաադու
յօտարցեղս
արանց
լինել,
զի
մի'
ժառանգութիւնն
յօտարսելցէ:
Ապա
թէ
չիցէ
դուստր,
եղբայրն
ժառանգիցէ:
Իսկեթէ
առնն
լեալ
դուստրն
կամիցի
իւրօք
ծննդօքն
եւարամբն
գալ
եւ
զհայրենիսն
ժառանգել,
նոցա
լիցի
եւմի'
եղբօրն,
յորժամ
որդի
չիցէ
եղբօրն.
ապա
թէ
ոչկամիցի
գալ`
զիւր
մասնն
առեալ,
եղբարցն
ժառանգիցէ:
Ապա
թէ
չիցէ
եղբայր,
հօրեղբայրն
ժառանգիցէ:
Եւ
թէչիցէ
հօրեղբայր,
այլ
ընտանի
մերձաւոր
ժառանգիցէ
իցեղէ
հօրն,
որքան
ազգական
իցէ:
Հեռաւոր
ընտանւոյ
ոչհրամայէ,
եւ
զցեղ
հօրն
առնէ
ժառանգ
եւ
ոչ
զմօրն.
մինչ
ի
դուստրն
միայն
կացոյց
զժառանգ
լինելն:
Ապաթէ
հօրեղբօրն
հրամայէ
ժառանգ
լինել,
յայտ
է
զի
թէհայր
իցէ`
նա
ժառանգէ,
եւ
թէ`
մայր
եւ
քոյր
եւ
կին`
ոչժառանգեն,
այլ
մասունս
առնուն,
որպէս
եւ
ցուցանի:
Ոսկի
դեկանն
վեց
դանգ
է.
պօպատ
դեկանն
երեք
դանգ.
թասուն
ի
դանգին
չորիցն
մին:
Կնոջն
դանգ,
եւ
քեռնդանգ
եւ
կէս,
եւ
մօրն
երեք
թասու:
Այլ
ընտանիմերձաւոր
համարեմք
զոր
օրէնքն
մինչ
ի
չորրորդզարմն
հրամայէ
զառականս
ոչ
յայտնել
յառնուլ
կին.
զայս
եւ
ի
ժառանգաւորսն
պահելի
է:
Իսկ
զկնի
այնր
ոչեն
ժառանգ
յետ
չորրորդ
զարմի,
այլ
ժառանգութիւննվիճ
ակ
լիցի
դատաւորաց,
որպէս
ցուցեալ
է
իդպրութիւնս
նոցա:
Իսկ
եղբայրն
որ
չիցէ
համամայր,
կէս
դանգ
պակաս
ընդ
համահարսն
եւ
ընդ
համամարսնժառանգ
իցէ:
Զայս
եւ
նահապետն
եցոյց
Աբրահամ
զի
ետզամենայն
ինչս
իւր
Իսահակայ
որդւոյ
իւրոյ.
եւորդւոց
հարճ
իցն
ետ
պարգեւս
եւ
արձակեաց
զնոսա:
Եւեթէ,
ասիցէ
ոք`
աստ
պսակ
օրհնութեան
եւ
անդ
Քետուրակին
երկրորդ.
սակայն
անդ
տուրս,
եւ
ժառանգութիւնեղիցի
աստ,
ըստ
ցուցելոյդ,
սակաւ
պակաս.
եւ
յօրէնսնանդրանկանն
տուաւ
երիցութեան
պատիւն:
Ըստ
այսմօրինակի
եւ
հօրեղբարքն
լիցին:
Յանդիմանինյաստուածային
օրինացս
դատաստանէ
մահմետականացնդատաստանք.
զի
զդստերս
ժառանգ
ոչ
առնեն
հարց,
այլընդ
ընտանիս
մասնաւորեն,
որոց
ո'չ
հետեւելի
է,
այլանվրէպ`
աստուածայինս
դատաստանաց
իրաւամբքե: