ՀԲ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԿՈՐՍՏԷԻՑ:
72.
Գուցէ
տեսեալ
զարջառ
եւզոչխար
եղբօր
քոյ
մոլորեալ
ի
ճ
անապարհի
անտեսառնիցես
զնոսա,
այլ
դարձուցանելով
դարձուսցեսզնոսա
եւ
ածցես
առ
եղբայրն
քո:
Ապա
թէ
չիցէ
եղբայրնքո
մօտ
առ
քեզ,
եւ
ոչ
ճ
անաչիցես
զնոսա,
ժողովեսցեսզնոսա
ի
տուն
քո
եւ
եղիցին
առ
քեզ
մինչեւ
խնդրեսցէզնոսա
եղբայր
քո,
եւ
տացես
ցնա:
Նոյնպէս
արասցես
զէշնորա.
նոյնպէս
արասցես
եւ
զհանդերձ
նորա,
նոյնպէսարասցես
զամենայն
կորուստ
եղբօր
քո,
որ
ինչկորնչիցի
ի
նմանէ
եւ
գտանիցես,
մի'
իշխեսցես
անտեսառնել
զայն:
«Գութ
եւ
խնամ
սիրոյ
ունելուսուցանէ
օրէնքս
աստուածային
ո'չ
միայն
առմերձաւորս,
այլ
եւ
առ
հեռաւորս.
յամենայն
կորուստսհաւատարիմ
լինել
եւ
անվարձ,
զի
արտաքոյ
իրաւանցդատաստանի
է
վարձուք
զկորուստ
դարձուցանելե:
