ԺԵ.
ԷՇԱՌԻՒԾ
(15
V)
Էշ
մի
էր
'ի
Ներքին
Հնդիկս
եւունէր
ձայն
զաւրաւոր
նման
փողուն
Գաբրիէլի.
եւգտեալ
մեռած
առիւծ
մի
եւ
հանեալ
զմորթ
առիւծոյնզգեցաւ.
եւ
երեւեցաւ
առիւծայնման
կերպարանաւք.
եւելեալ
գայ
անդի
'ի
միջայսահմանս
աշխարհի
մեր
հպարտմտաւք`
յատնել
զինքն
աշխարհին.
եւ
ել
համբաւ
նորա
'իբազում
տեղիս,
թէ
գայ
ահայ
նոր
զարմանալի
գազան
մի,
որ
կոչի
իշառիւծ.
զի
կերպարանքն
առիւծ
է
եւ
ձայնիշու
է.
եւ
լուան
զհամբաւ
նորա
ամենայն
կենդանիքնեւ
փախեալ
թագեան
'ի
ծերպս
վիմաց
եւ
'ի
խորայձորս.
եւել
նայ
'ի
վերայ
բարձր
լերին
միոյ
եւ
խառընչեացորոտալով
նման
ամբոց.
եւ
զարհուրեցան
աշխարհս.
եւահայ
ել
յանկարծակի
հողմն
սաստիկ.
եւ
կորզեալ
եհան'ի
նմանէ
զմորթ
առիւծին.
եւ
երեւեցաւ
էշ
բնութեամբեւ
կերպարանօք.
եւ
զան
տեսեալ
ամենայն
կենդանեացնեկեալ
ժողովեցան
'ի
վերայ
նորա
եւ
չար
չար
հարինզնայ
եւ
սատակեցին
եւ
ասեն.
այս
'ի
մէնջ
քեզհատուցումն.
զոր
ոչ
էիր
դու,
ձեւացար
եւզարհուրեցուցեր
զմեզ:
Ցուցանէ
առակս
յայտնայպէսզմեկնութիւն
իւր.
զի
ահայ
ել
համբաւ
իմ
'ի
բազումգաւառս.
եւ
բազումք
երանեն
ինձ
եւ
ցանկան
տեսանելզիս.
զի
գոչեմ,
որպէս
զառիւծ,
այսինքն
կարգովս
եւանուամբս.
եւ
եմ
կեղծաւոր
եւ
խաբեմ
զտըգետ
մարդիք.
իսկ
յորժամ
գայ
աւրն
ահագին`
սաստիկ
հողմ
արդարիրաւանց,
նայ
'ի
բաց
կորզէ
յինէն
զկարգս
եւզգիտութիւն.
եւ
լինիմ
խայտառակ
գլխայկորեալ
եւպապանձիմ
ամաւթով:
ԺԵա.
68
F
ԻՇՈՒՆ
ԵՒ
ԱՌԻՒԾՈՒՆ
Էշ
մի
գտեալ
'ի
ճանապարհնսատակած
առիւծ
մի
եւ
առեալ
զմորթն
զգեցաւ
եւ
Էլեալյանապատ
գոչէր.
եւ
էրէոցն
տեսեալ
զարմացան.
եւասացին
առիւծուն,
թէ
կենդանի
մէ
[մ'է]
Էկեալ,
որմորթն
առիւծու
է
եւ
ձայն
իշու.
եւ
կասէ,
թէ
ես
եմթագաւոր
անասնոցն.
եւ
Էկեալ
առիւծուն
եւ
սկսեալիշուն
փախչել.
եւ
հողմն
Էլեալ
մերկացուցզառիւծենին.
եւ
հասեալ
առիւծուն
սատակեաց
զնայ:
Սոյնպէս
եւ
ամենայն
ոք,
որառիւծ
ձեւանայ։
