ԽԸ.
ՄԻԱՅՆԱԿԵԱՑ
ՇՈՒՆ
ԵՒ
ՍԱՂՄՈՍԱՍԱՑ
ԵՒ
ՍԱՏԱՆԱՅ
(48
V=46
I=47ag=28
C=28
C)
Էր
մինայկեց
մի,
որ
արարշնութիւն
յոլով
ժամանակս.
եւ
ունէր
սովորութիւն
միբարի.
զի
յեբ
գար
'ի
շնութենէն
'ի
խուցն
իւր,
նայ
ձգէրզկնկուղն
եւ
հանկրիճէր
մոխիր
'ի
վերայ
գլխոյն
իւրեւ
սկըսանէր
սաղմոսել
եւ
ծունդր
դնելով
լարհառաջանաւք
եւ
ջերմ
արտասաւք.
հարկանէր
զերեսն
եւզկուրծսն
եւ
ճոխէր
զմորուսն
եւ
թքանէր
'ի
նայ.
ձանրացաւ
սատանայ
յաղաւթից
նորա.
գայ
սատանայ
'իգիշերի
մի
եւ
ասէ
ցնայ.
ա՞յ
գարշելի
պեղծ,
քանիանհանգիստես
զմեզ
եւ
նեղայցնես.
զի
գաս
առնես
զկամսմեր
եւ
շնաս
եւ
ուրախ
առնես
զմեզ.
եւ
դարձեալտրտնջես
զինէն.
եւ
առ
Աստուած
լաս
եւ
հառաչես
եւտըր[տ]մեցնես
զմեզ.
եւ
ասէ
միայնայկեացն.
ով
դունզովեալ
շուն,
որ
մեղաւք
ոչ
յայգիս
այս
խուցսդարբնոց
է.
գաս
դու
եւ
կռանով
հարկանես
զգլուխ
իմ.
եւ
ես
յիմարիմ
եւ
գործեմ
զմեղս.
իսկ
յորժամզարթնում.
եւ
խելք
իմ
գայ.
ես
մեկ
կռան
քեզ
հարկանեմ.
զի
Աստուած
ողորմած
է
եւ
ոչ
թողու
զիս
'ի
ձեռս
քո.
եւյանժամ
շնորհաւքն
Աստուծոյ
հալածեցաւ
դեւնպոռընկութեան
'ի
նմանէ:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
կռանդիւին
բորբոքումն
եւ
զաւրութիւն.
զի
անտես
լինելովհնարիւք
որսա
զազգս
մարդկան
եւ
տա՛
գործել
զմեղս
եւայնու
անապաշխարհ
մարդիկ
տանի
'ի
դժոխս
եւ
անշէջհուրն։
Իսկ
կռան
միակեցին,
թէ
զեղջ
գալով`ապաշաւեալ
լալով
եւ
ապաշխարութեամբ
եւ
հառաչմամբջախջախեալ
զգլուխն
սատանայի
զերծան[ի]
'ի
ձեռացսատանայի
եւ
լինի
որդի
արքայութեան
եւ
ժառանգԱստուծոյ։
