Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՃՂԸ. ԱՐԱԳԻԼ ԵՒ ՃԱՅԵԱԿ ԵՒ ՅՈՊՈՊ
(79 ag=81 D)

Արագիլն եւ ճայեկն եւ ոպոպնզծերացեալ հայրն իւրեանց դարմանեն, սնուցանեն եւծառայեն. մինչեւ մանկանայ կամ մեռանի։ Ցուցանէօրինակս այս, թէ պարտէ մեծարել եւ դարմանել զծնօղսեւ հնազանդիլ, որպէս եւ Աստուած հրամայեաց` պատուեազհայր քո եւ զմայր. որ զծնօղս անարգէ, զԱստուածանարգէ. եւ զինչ որ հետ ծնողաց առնեն, հետԱստուծոյ են արարեալ։

ՃՂԸա. 97 D Վասն ծնօղասիրաց։Ասեն բնախօսքն, թէ արագիլն յորժամ ծերանայ կամտկարանայ` եւ թափին թեւքն, ձագերն դնեն զհայրն եւզմայրն բոյնն եւ կերակրեն զնոսա եւ սնուցանեն, որպէս ծնօղ զնոսա, եւ զփոխն հատուցանեն ծնօղաց. եւապա բառնան թեւոց իւրեանց, զի սովորեսցի թռչիլ։Նշանակէ առակս, թէ անբան թռչունք զծնօղաց փոխարէննհատուցանեն եւ բանական մարդիկքն ծնօղաց բարոյն չարհատուցանեն. յիշոնցեն եւ ոչ հանգուցանեն. նոքապատուհասն յԱստուծոյ առնուն, վայ է նոցա. եւ թէզմարմնաւոր ծնօղսն պարտ է սիրել, որչափ եւս առաւելզերկնաւոր Հայրն մեր զԱստուած սիրել պարտ է եւզպատուիրան նորա պահել. որ ատէ զհայր կամ զմայր, մահու վախճանեսցի. հոգեւոր հայրն Աստուած է եւմարմնաւոր` ծնօղքն. զերկուքն սիրել պարտէ, եւ մահուվաղճանելն դժոխքն է։