Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՃԻԷ. ԵԶՆ ԵՒ ՁԻ
(127 V=131 ag)

Եզն եւ ձին խաւսեցան ընդմիմեանս. ասաց ձին ընդ եզն, թէ` դու ո՞վ ես կամ զի՞նչպէտս ես. ասէ, ես ձի եմ, որ թագաւորք եւ իշխանք եւպարոնայք կազմեն զիս ոսկով եւ արծաթով եւ բազմին 'իվերայ իմ։ Ասէ եզն. ամէն աշխարհիս շէն եմ ես, որվաստակիմ եւ չարչարիմ եւ խոնջիմ. եւ ապայ դու եւ քութագաւորն ուտէք. եւ ամենայն մարդ զվաստակս իմուտեն. եւ թէ ոչ վաստակիմ, դու եւ քու թագաւորն մեկհետ մեռանիք. եւ դու երախտայմոռաց մի լինար:

Ցուցանէ առակս, թէ մարդ կայ, որ աշխատի քան զեզն. եւ մարդ կայ, որ հանապազ զձիհեծնի ու եւ աւեր ածէ աշխարհի. եւ թէ աշխատաւորն ոչաշխատի, որպէս զեզն. նայ մեռանի ձին եւ հեծնող նորա։