Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԾԲ. ԱՂՈՒԵՍ ԵՒ ՈՒՂՏ ՄԵՐՁ Ի ՄԱՀ
(52 V=50 I=57ag=66 B)

Աղուէսն եգիտ ուղտ մի մերձ'ի մահ եւ նստաւ առ նմայ եւ ասէ ուղտն 'ի յաղուվէսն, թէ յինչ պէտս եկիր այստ. եւ ասէ աղուվեսն, թէմեռանիս. որ ես ուտեմ զմիս քո. եւ ասէ ուղտն. ա՞յգերի աղուվէս, ոչ կարես համբերել. զի պարանոց իմյերկայն է եւ հոգիս իմ յուշ ելանէ. ասէ աղուէսն. բացես կարի համբերող եմ ազգաւ. թէ եւ 'ի . խ. աւր ալյուշանաս 'ի մեռանելդ:

Ցուցանէ առակս, թէ պարտէհամբերել վարդապետին եւ հեզութեամբ աւկտեցուցանելժողովրդեան. եւ քաղցրութեամբ կոչել զմեղաւորսն եւզհեթանոսսն յապաշխարութիւն. քան զի այլ ոչ կայբարութիւն, քան զհամբերութիւն. զի առաքեալքն եւմարգարէքն եւ հայրայպետքն համբերութեամբլուսաւորեցին զաշխարհս։