Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՄԿԳ. ԱՆՀՈԳ ՊԱՐՏԱԿԱՆ
(105 D)

ՎԱՍՆ ԱՆՀՈԳՈՒԹԵԱՆ Ասի 'իպատմութեանց, թէ ոմն տանուտէր թագաւորականքաղաքն Կոստանդնուպօլիս անթիւ անչափ պարտական էր. եւ ոչ ոք գիտէր` եւ ինքն չհոգայր ամենեւին. այլանհոգ քունէ լինէր. եւ յորժամ մեռաւ, յայտնեցաւ, թէ պարտական է. եւ լուեալ կայսերն ասաց. բերէքզանկողին նորա. զի այն զօրաւոր է եւ քուն բերէմարդոյ. զարմանք է եւ հիացումն, թէ այնչափպարտականի քունն ոնց կու տանի:

Ցուցանէ բանս, թէ որպէսանհոգ քուն կարէ լինել, որ բազում մեղաց պարտականէ. ապա չէ զարմանք. զի ծոյլ մարդոյ միտքն կոյր լինի. եւ ծուլութեամբն ոչ ճաշակեն հոգեւորքաղցրութենէն, որ է ապաշխարութիւն. եւ ոչ լուսաւորիմիտք նոցա. եւ յաղթեալ են սատանայէ եւ իջանեն 'իդժոխս եւ այրին հուրն յաւիտենից։