Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԻԶ. ԱՐՏՈՒՏ ԹԱԳԱՒՈՐ ԹՌՉՆՈՑ
(26 V=24 I=156 ag=92B=114B=2C=2C=25D)

Ժողովեցան թռչունքն եւ ածինզարտուտն իւրեանց թագաւոր. զի չէ գիշայկէր. եւ էարթուն եւ սաղմոսասաց կարգաւոր. եւ սահմանեացմիայբանութիւն եւ կարգեաց զիշխանս եւ զաւրայվարս. եւ սկսան գնալ եւ գան 'ի գեղջի մի սահման. եւ տղաքնեդեալն էին որոգայթ վասն ձագուց. եւ պատահեցաւորոգայթն առաջի արտուտին. եւ նայ էառ զհատցորենոյն. եւ բախտերքն անկաւ 'ի պարանոց նորա. եւնայ անշնչացաւ. եւ եկեալ զաւրացն հանին զբախտերքն'ի պարանոցէն եւ ասեն. ով բարի թագաւոր եւ իմաստունկարգաւոր` սաղմոսասաց արթուն. զի այս` որ պատահեցաւքեզ` ինչ էր. եւ նայ ասէ. ով բարի զաւրք իմ, որագահութիւն եւ յորովայնայմոլութիւնն տարաւ զխելքսիմ եւ զիմաստութիւնս. զի խորհեցայ ծածկայբար ուտելզհատ ցորենոյն վասն սովուս իմոյ. զի մի տեսցէ ոք 'իզաւրաց իմոց:

Ցուցանէ առակս, թէ բազումսուրբ կարգաւորք եւ առաջնորդք կորընչին 'ի դժոխսվասն ագահութեան եւ յորովայնայմոլութեան, որովգայթակղեցուցանեն զտգէտսն եւ լինին ողորմելիքառաջի Քրիստոսի։