Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՅԾԱ. ԵՐԿՈՒ ՆԿԱՐԻՉՔ
(22 G)

Գրեալ է պատմութիւնսթագաւորաց, թէ թագաւոր ոմն շինեաց գեղեցիկ դարպասեւ կամեցաւ նկարել զնա՛ այնպիսի պատկերօք. որ այլնման ոչ լինէր. եւ ընտրեաց . Բ. նկարիչս եւ ետ զմինորմն 'ի մին նկարիչն եւ զմիւսն 'ի մինն եւ վարագոյրկախեաց 'ի մէջն. եւ յորժամ նկարեցին զգործս իւրեանց, եկն թագաւորն. զի տեսցէ զգործս իւրեանց եւ ետեսմինն. զի գեղեցիկ պատկեր նկարեալ էր. եւ հաւանեցաւյոյժ. իսկ միւսն ոչ էր նկարեալ բնաւ. այծեալ էրզորմն յոյժ գեղեցիկ եւ կոկեալ էր յոյժ իբրեւզհայելի։ Իբրեւ ետես զթագաւորն. զի ոչ էր նկարեալ, բայց միայն կոկեալ, զարմացաւ եւ ասէ՛. դու ի՞նչ [ես]արարեալ. ասէ. ես ցուցանեմ զգործս իմ. եւ ապա 'ի վերէառ զվարագոյրն 'ի միջոյն եւ յորժամ լոյս ծագեաց եւլուսաւորեաց կոկած որմն, որ նկարած որմն մթացաւ. զիիբրեւ զհայելի երեւէր ամենայն պատկերն, զորնկարեալ էր 'ի միւս որմն. ասաց թագաւորն, թէ այս քանզայն գեղեցիկ է:

Հոգեւորապէս թագաւորնթագաւորաց է Աստուած. դարպաս շինեալ է աշխարհ . Բ. որմն . Բ. կտակարանք` հին եւ նոր . Բ. նկարիչ Մովսէս եւՔրիստոս. Մովսէս նկարեաց որմն նորոյս (հնոյս). զիհին օրէնքն նովաւ տուաւ, որպէս ասէ Յոհան. այլՔրիստոս նկարեաց որմն նորոյս. զի նոր օրէնքս նովաւտուաւ, որպէս ասէ օրէնք. 'ի ձեռն Մովսէսի տուանշնորհք եւ ճշմարտ". եւ 'ի հին օրէնքն ազգի ազգիպատկեր հոգեւորապէս նկարեալ էին. այս ինքն զանազանառաքինութիւնք` 'ի յԱբրահամ նկարեցաւ պատկերհաւատոյ, 'ի Սահակ պատկեր համբերութեան, 'ի Դաւիթհեզութեան, 'ի Սողոմոն իմաստութեան, յԵսայի սէր. զի[վասն] Աստուծոյ սիրուն մեռաւ սղոցով. յԵրեմիայ եւ'ի Դանիէլ կուսութիւնն։ Այլ տէր մեր Յիսուս զնորօրէնք զարդարեաց. եւ զի սուրբ աստուածածին էրսկիզբն նոր աւրինա՛ցս. եւ Որդին Աստուծոյ ընտրեալզնա՛ իւր 'ի մայրութիւն. վասն այն մեծաւ ջանօքկամեցաւ զարդարել զնա եւ այնպէս լուսաւոր եւ կոկկազմեաց զնա՛, որպէս ջինջ հայելի. եւ յորժամ լոյսհոգոյն սրբոյ ծագեաց 'ի սիրտս եւ յղացաւ զՈրդինԱստուծոյ, այնպէս լուսաւորեցաւ. զի ամենեքին 'ի հինաւրէնքն մութն երեւէին առաջի նորա եւ ամենայնպատկեր առաքինութեան, որ 'ի հնումն էր, պայծառացաւ'ի նա. զի քան զԱբրահամ առաւել ունէր զհաւատս, քանզԻսահակ զհամբերութիւն, քան զԴաւիթ զհեզութիւն, քան զՍողոմոն զիմաստութիւն, քան զԵրեմիա եւ Դանիէլզկուսութիւն։ Իսկ տէր մեր Յիսուս Քրիստոս ճարտարնկարիչ ոչ նկարեաց նորա պատկեր. զի ոչ կացոյց նորհաւատ. այլ նոյն հաւատքն է՛, զոր նահապետքն ունէին. այլ որպէս 'ի վերայ յերեսացն Մովսէսի կայր քօղ, նոյնպէս հաւատք սուրբ երրորդութեանն եւ Քրիստոսիմարդեղութեան որպէս քօղիւ ծածկեալ էր յառաջնոցն. այլ Քրիստոս զքօղն զայն եբարձ 'ի միջոյն. վասն [որոյ]յորժամ 'ի խաչին բեւեռեցաւ Քրիստոս, վարագոյրտաճարին ցելո՛յր վերուստ մինչ 'ի վա՛յր. եւ յորժամվերացաւ քօղն 'ի միջոյն, յանժամ հաւատն եւառաքինութիւն, որ ծածկեալ էր 'ի հին աւրէնքն, ամենայն յայտնապէս երեւեցաւ 'ի սուրբԱստուածածինն. եւ յորժամ ետես Հայր Աստուած, թէայսպիսի գեղեցիկ էր գործն Քրիստոսի. քան զ'ի նոյնյոյժ հաճեցաւ, որ ասաց, թէ դա է որդի իմ սիրելի, ընդոր հաճեցայ։