Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Ծ. ԵՐԿՈՒ ԸՆԿԵՐՔ ԵՒ ԿԱՐՊԵՏ
(50 V=48 I=57 B)

Արք երկու երթային 'իճանապարհ եւ գտան կարպետ մի. եւ մեկն խեռայբարոյ էրեւ հնարեցաւ. զի կարպետն իւր միայն լիցի. ասէյընկերն իւր. եկ գաս, որ բաժանեմք զկարպետն. եւ նայասէ. ա՞յոյ գամ. եւ նայ ասէ. տուր յիս . բ. դեկան եւ առզկարպետն, որ զբանս ողորդ լինի. եւ ընկերն զարմացաւժամի. եւ ապայ եկն 'ի միտս իւր եւ սգաստացաւ եւ ասէ. ով եղբար, ես զինչ պարտէի քեզ, յեբ չէաք գտեալզկարպետս:

Ցուցանէ առակս, թէ ոք դնէզրպարտութիւն 'ի վերայ քո եւ ջանայ խաբել զքեզ եւյաւել իրք առնէ 'ի քէն, զոր ոչ պարտիս, մի նեղանաս. զոր առնեն միմոսք։