Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԿԷ. ԽԱՒՍՈՂ ԵՒ ԱՂՈՒԵՍ ԵՒ ՇՈՒՆ
(67 V=65 I)

Խաւսողն աղաղակելովաղաւթէր 'ի ծառ մի. գայ աղուէսն եւ ասէ, թէ հրամայէեւ էջ առ մեզ. զի փիլիսոփայ չունինք. զի այսաւր մեծԿարապետին տաւն է Յովանու. որ 'ի միասին տաւնեմք. եւնայ ասէ. սակաւիկ մի համբերէ. մինչեւ եկեսցէ քեռինիմ, որ հանդիսիւ տաւնեմք զտաւնս։ Իբրեւ առաւոտեաց, գայ քերծն եւ առնու 'ի փող աղուէսուն. եւ բազում այլընդ այլոյ ձայնս տարածէր աղուէսուն։ Ասէ խոսաւղն. վա՞յ ինձ, թէ որպիսի գարշելի ձայնիւ կամէիր կատարելզտաւն մեծ Կարապետին Յովանու:

Ցուցանէ առակս, թէ որ նենգելջանայ ընկերին իւր, ինքն անկցի 'ի յորոգայթն, զորգործեաց. որպէս Քրիստոս հրամաէ եւ Դաւիթ եւՍողոմոն:

ԿԷա. 160ag Ասի յառակաց` թէաքլօրն օթեր էր 'ի ծառ մի. եւ 'ի մէջ գիշերին սկսաւփառաբանել զԱստուած եւ աղաղակէր անտանելի ձայնիւ, լուեալ աղուեսն եւ գայ առ աքլօրն եւ ասէ. սուրբքահանայ, էջ 'ի ծառէդ 'ի վայր. զի այսօր տօն է մեծիսուրբ Կարապետին. եւ փիլիսոփայ չունինք, որկատարենք զտօնս։ Ասէ աքլօրն. սակաւ մի համբերեա, մինչեւ գայ քեռին իմ, որ հանդիսիւ տօն առնեմք. եւիբրեւ առաւօտ եղեւ, գայր շուն մի քերց յանկարծակիեւ բռնեց զաղուեսն. եւ նա այլ ընդ այլ ձայնէր եւգոռայր։ Ասէ խոսօղն. վայ ինձ, թէ այդպիսի գարշելիձայնիւդ կամէիր կատարել զտօն մեծի սուրբԿարապետին:

Ցուցանէ առակս, թէ որ ջանայնենգել ընկերին իւրոյ, ինքն անկցի յորոգայթն, որպէսՔրիստոս հրամայէ եւ Սաղօմօն. որ փորէ։