Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՄՀԷ. ԹԱԳԱՒՈՐԻ ՈՐԴԻՔ ԵՒ ՊԱՏՈՒԱԿԱՆ ԱԿՆ ԵՒ ԴԱՏԱՒՈՐ
(120 D)

Ասի 'ի պատմութեանց, թէ կայրթագաւոր մի եւ ունէր բազում ճոխութիւն եւ Գ. որդի[եւ] ակն մի պատուական, որ առնէր բժշկութիւն. եւ նաետ նշան որդոց եւ ասէ, թէ յետ մահուան իմոյ, որ ունիզակս զայս, նա առնէ զթագաւորութիւնս իմ. եւ յորժամմեռանէր ետ զակն 'ի միոյ որդոյ իւրոյ։ Եւ Բ. որդիքնարարին իւրեանց ապակի ակն 'ի նմանութիւն այնմ ակինեւ եկեալ վիճէին ընդ միմեանս վասն թագաւորութեան. եւ գնացեալ առ իմաստուն դատաւոր մի առնել նոցադատաստան. եւ նա առեալ զակն եդ 'ի վերայ հիւանդին. եւյայտնեցաւ ճշմարտութիւնն եւ նա ետ`զթագաւորութիւնն այնմ որդոյն, որ ունէր զակնպատուական:

Առակս ցուցանէ զթագաւորնամենեցուն Աստուած, որ ունի բազում որդիս ըստարարչութեան եւ ետ զպատուական հաւատքն քրիստոնէիցմիայն. թէ որ ունիցի զայս, նայ է ժառանգ արքայութեանըստ այնմ, թէ որ ոք ոչ ծնցի 'ի ջրոյ եւ 'ի հոգոյ, ոչմտանէ յարքայութիւնն Աստուծոյ. բայց բազումմարդիկք ունին զձեւ հաւատացելոց, այլ ոչ ճշմարիտհաւատն. քանզի այլազգ սքանչելիք ոչ լինին, բայցմիայն քրիստոնէից. զի սոքա ունին զճշմարիտ ակն. զիայնով ժառանգեսցեն զհայրենի արքայութիւնն։