Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՁԸ. ԹԱԳԱՒՈՐ ՇԻՒՂ 'Ի ՄՈՐՈՒՍ ԵՒ ԾԱՌԱՅՆ
(88 V=86 I=3 ag=141 D)

Թագաւոր մի յարեւմուտսբազմեցաւ յաթոռ. եւ եկին բազում դեսպանք առաջինորա. եւ ահայ շիւղ ինչ կար 'ի մորուս նորա. եւսպասաւոր նորա ասէ. ո՞վ բարի թագաւոր, ահայ տեսանեմզոսկի բազան` 'ի վերայ ոսկի ճղին է. եւ նայ ոչ իմացաւզառակն. եւ գնաց առնուլ զշիւղն 'ի մորուացն. եւ նայյա՞մյա՞մ արար ընդ դէմ նորա. եւ սպասաւոր նորայերեսս նորա ասէ. գիտեմք մեք, եթէ հաւասար դուամենայն աշխարհի թագաւոր ես եւ դու նման առջոյկամիս լափել զմեզ. զոր քեզ ոչ վայելէ եւ յարմարի:

Ցուցանէ առակս, թէյանդիմանել պիտի զթագաւորն եւ զառաջնորդն եւզդատաւորն յերեսն, թէ ելանիցեն յիրաւանց եւ թիւրինյաւրինաց եւ 'ի կամացն տեառն։