Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԼԲ. ՀՊԱՐՏ ՀԱՒԱՏՒՈՐ
(32 V=31 I=99 ag=163 D)

Կուս հաւատվոր մի քաղաքմի եւ հպարտացաւ միտս իւր դիւին զաւրութենէն. եւ ելեալ հրապարակս քաղաքին` ձայնեաց եւ ասէ, թէլսեցէք ազգ եւ ազինք. զի Աստուած միայն է յերկինսանարատ եւ սուրբ եւ ես յերկրի. այլքդ խոտորեցաքԱստուծոյ. եւ ահայ շնութեան եւ պոռնկութեան դեւն 'ինոյն ժամն լկեաց զնայ եւ ընկեց շնութիւն եւ 'իպոռնկութիւն. եւ յղացաւ հաւատվորն եւ ելեալ 'իբարձրայգուն տանիս մի` գոչեաց ասելով, թէ լուարուքազգ մարդկան. զի Աստուած միայն մնայ անմեղ եւանարատ. զի ես ընդ պատն վազեցի, նայ պատառեցաւըստորոտս մինչեւ յըստինքս:

Ցուցանէ առակս, թէ որհպարտանայ, նայ դեւն այսպէս կործանէ զնայ. եւ թէտեսանես, որ մարդ հպարտանայ վերայ ընկերին եւխաւսի հպարտութիւն եւ զանձն սուրբ համարի, դույանժամ ասայ զառակս զայս։