ԿԶ.
ԱՂՈՒԵՍ
ԵՒ
ԹՂԹԱՏԱՐ
ԳԱՅԼ
(66
V=64
I=67
ag=74
B=139
D)
Աղուէսն
խաբեաց
զգալն
եւ
ետնմայ
թուխտ
տանել.
զի
տարցէ
'ի
գեղին
տանուտէրքն.
եւբերել
կերակուր
եւ
իբրեւ
գնաց
գալն
'ի
գիւղն,
թափեցան
'ի
վերայ
նորա
շունքն
եւ
խածատեալվիրայվորեցին
զնայ.
եւ
իբրեւ
եկն
ողորմելի
կենաւք,
ասէ
աղուէսն.
ընդէ՞ր
ոչ
ցուցեր
զթուխտն.
ասէ.
այո՞յցուցի.
բաց .
Ռ.
շուն
կար,
որ
ոչ
գիտէր
զգիրն:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
մի
վիճիրեւ
մի
անկանիր
'ի
մէջ
վիճողաց
եւ
բազում
տգիտաց
եւաներկեղաց.
այլ
իմաստութեամբ
փախիր
'ի
դիւաց.
եւ
'ինոցին
կամակատարաց
եւ
յանիրանաց:
ԿԶա.
66ag
Ասի
յառակաց,
թէաղուեսն
գտեալ
թուղթ
մի
գրեալ.
եւ
տարաւ
առ
գայլն
եւասաց։
Այս
չափ
ժամանակս
աշխատեալ
եմ
եւ
զմարդիկբարեխօս
եմ
ձգեալ
եւ
'ի
պարնէն
գիր
եւ
հուքմ
եմհանեալ.
որ
յամէն
գեղ
եւ
յամէն
գեհ`
ուր
հանդիպիս,
ոչխար
մի
քեզ
տան
եւ
յամէն
տուն
հաւ
մի
քեզ
բաժինհանեն։
Այլ
ո՛չ
շուն
եւ
ո՛չ
մարդ
քեզ
զահմաթ
չտան։Եւ
այնպէս
խաբեալ
գայլուն
գնաց
զհետ
աղուեսուն։
Եւյորժամ
գնացին,
ինքն
աղուեսն
եկաց
'ի
վար
բլրի
միոյ`յեզր
գեղջն.
եւ
յուղարկեաց
զգայլն
'ի
գեղն,
թէ
գնա,
առ
զքո
ոլոֆայն.
եւ
ես
զթուղթս
պահեմ.
ով
որ
չտայ,
նաես
ցուցանեմ,
որ
տան։
Եւ
գայլին
հաւատացեալ.
մինչդեռ
երթայր
յեզր
գեղջն.
յայնժամ
մարդիկք
եւշներն
'ի
մէջ
առեալ
կամէին
սատակել.
իսկ
գայլնձայնեաց
առ
աղուեսն,
թէ
բեր
զպարոնի
հուքմն.
որտեսնուն
այս
մարդիկս
եւ
հաւատան.
որ
պարոնիհրամանաւն
եմ
եկեալ.
իսկ
աղուեսն
պատասխանի
տուեալասէ`
ով
գայլ,
'ի
գեղջդ
կարդացօղ
չկայ`
լսօղ
չկայ`ի՞նչ
կայ,
որ
թուղթ
բերեմ.
եւ
այնպէս
խաբեալսատակեցին
զգայլն։
