Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՀԵ. ՀՊԱՐՏԱՑԵԱԼ ԿԻՆ ՄԵՐԿ ՅԱՂԱՒԹՍ
(75 V=73 I)

Կին մի մեծայհասակ եւսաստիկ գերմակ եւ գէր մերկացաւ 'ի տուն իւր. եւսկսաւ ծունդր դնել եւ աղաւթել մեծայհառաջանօք եւլալով. եկեալ որդի նորա տեսեալ զնայ մերկ հիացաւ եւասէ. ո՞վ մայր իմ, յիմարեցար, խելայթափեցար. զի՞նչ էայդ խայտառակութիւնդ քո ամա[ւ]թալի. եւ նայ ասէ. ովորդեակ, բնաւ մի խաւսիր ընդ իս. զի յայտնեցին ինձ, որսերոբէքն եւ քերոբէքն մերկ աղաւթէին առաջիԱստուածութեան. եւ ես ընդ նոսա նախանձեցայ եւաղաւթեմ առ տէր Աստուած. եւ ասէ որդին. այո՞յ, մայրիմ, նմանեաց գաւակ քո 'ի սերոբէիցն կամ 'իքերոբէիցն:

Ասէ զառակս, յորժամ ոքհպարտանայ եւ կամ պարծենայ կամ ձկտի 'ի վեր քանզկարաւղութիւն իւր:

ՀԵա. 86 D Կին մի մեծահասակ եւգէր մերկացաւ զհանդերձն իւր` եւ աղօթէր 'ի տուն. եւեկեալ որդին տեսաւ զնա մերկ. ասէ. ո՞վ յիմար մայր իմ, յիմարեցար. զի՞նչ է խայտառակութիւնդ քո. եւ ասէ. ո՞վորդեակ, յայտնեաց ինձ Աստուած, որ սէրովբէքն եւքերովբէքն մերկ աղաւթեն առաջի Աստուծոյ եւ ընդնոցա նախանձեցայ. ասէ որդին. այո՞, մայր իմ. նմա՞ն էգաւակդ եւ ամօթդ սերովբէից եւ քերովբէիցն:

Յորժամ հպարտանայ ոք եւանպատեհ բան առնէ քան զիւր կարողութիւն 'ի վեր, ասազայս. եւ թէ մերկանան, զմեղք պիտի մերկանալ եւ ոչզհանդերձն, զկամապաշտութիւնն եւ զամենայն չար բանեւ զայլն։