ՂԵ.
ԱՌԻՒԾ
ԵՒ
ՄԱՐԴ
(95
V=93
I=73
ag=83
D)
Առիւծն
ետես.
զի
ահագինփախստ[ակ]անք
գային
ամենայն
կենդանիք
ահիւ
մեծաւ.
եւ
ասէ,
թէ
յումէ
գաք
փախստականք.
եւ
նոքա
ասեն,
թէ
'իմարդոյն.
զի
հալածեն
զմեզ.
եւ
նայ
ասէ,
թէ
զինչ
էմարդն.
կացիք
աստ,
մինչեւ
եկեսցէ
մարդն.
եւ
ահայ
եկնէհաս
մարդն.
եւ
ասէ
առիւծն
'ի
սպառնալեաւք,
թէ
դու
եսմարդն,
որ
նեղես
զամենայն
կենդանիս.
եւ
նայ
ասէ.
ա՞յոյ.
ասէ
առիւծն.
եւ
ապայ
թէ
մարդն
դու
ես,
արի
եկոր
կռուինք.
ես
քեզ
սպասեալ
մնայի.
եւ
ասէ
մարդն.
չունիմ
ես
աստ
նշան
կռուոյն.
ապայ
թէ
գաս,
որ
կապեմզքեզ.
որ
ոչ
փաղչիս.
եւ
ես
գնամ
առնում
զնշանկռուոյն
եւ
գամ
առ
քեզ.
եւ
հաւանեցաւ
առիւծն.
եւկապեաց
զնայ
մարդն
եւ
սկսաւ
կաղնի
մահակաւհարկանել
զնայ.
եւ
առիւծն
ասէ.
թէ
մարդ
ես,
նայ
սէրտեւ
անխնայ
զարկ
դու
եւ
հար
զթիկունս
իմ.
զի
այսխելացս
այսպէս
վայելէ
ինձ:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
շատզաւրաւոր
մարդիք
խաբուին
'ի
տկարաց
եւ
տանջին
եւինքեանք
նախատեն
զանձինս
իւրեանց,
որպէս
առիւծնեղեւ:
ՂԵա.
41
C
Առուծ
մի
զօրաւորնստեալ
էր
յանց
ճանապարհին.
եւ
գային
ընդ
այնճանապարհն
այլ
գազանք
դողալով
եւ
փախստականք
մի
միեւ
անցանէին.
եւ
նայ
հարցանէր,
թէ
ընդէ՞ր
փախչիք
եւյումէ
զարհուրեալ
էք
եւ
փախչիք.
նոքայ
ասեն,
թէվայխեր
եւ
դու.
զի
ահայ
գայ
մարդն.
եւ
ասէ
առուծն.
ո՞վ
է
մարդն
եւ
զի՞նչ
է
նայ
եւ
զի՞նչ
է
ուժ
նորայ
եւկերպարանք
նորա,
զի
փախչիք
'ի
նմանէ.
եւ
նոքայ
ասեն.
թէ
գայ
տեսնու
զքեզ,
վայ
լինի
քեզ.
եւ
ահայ
գայհողայգործ
մարդ
մի
յանդէ
իւրմէ.
եւ
ասէ
առուծն.
միթէդու
ես
մարդն,
որ
փախուցանես
զգազանս
յանայպատէ.
եւնայ
ասէ.
այոյ,
ես
եմ.
եւ
ասէ
առուծն.
գաս,
որ
կռվենք,
եւ
նայ
ասէ
այոյ,
բաց
եկ,
նախ
կապեցից
զքեզ.
զի
միփախիցես,
մինչեւ
երթաց
առից
զլսէհն
իմ
եւ
կռուենք.
եւ
ասէ
առուծն.
երդնուս,
որ
գայս,
ես
լսեմ
քեզ.
եւերդուաւ
նմա.
եւ
ասէ
առուծն.
հան
կապեայ
զիս
եւ
գնայշուտ
ու
դարձիր.
եւ
նայ
հանէ
զպարանն
եւ
կապեացզառուծ
պնդայկապ
ընդ
ծառովն
եւ
կտրեց
'ի
ծառէնկաղնի
բիր
մի
եւ
սկսաւ
զարկնուլ
զառուծն.
եւ
առուծնգոչէր.
արձայկէ
զիս
կամ
առեր
զքո
լսեխն.
եւ
մարդնասէ.
ապայ
քո
խելքովտ
եմ.
եւ
նայ
գոռայր
եւ
ասէ.
երդնում,
որ
չփայխչեմ.
եւ
նայ
զարկէր
զայս
կողս,
զայն
կողն.
եւ
ասէ
նայ.
զի
տխմայր
գտայ
ես
եւ
ծաղրամենայն
գազանաց:
Հակառակ
եւ
հետս
ընդ
դէմ`առակս
ցուցանէ.
զի
առուծն
մարդս
է,
որ
պատկերԱստուծոյ
է
եւ
կայ
'ի
ճանապարհս
Աստուծոյ
եւ
չարնսատանայ,
որ
հալածէ
զմարդն:
ՂԵբ.
74
F
Առիւծն
տեսեալզվայրի
էրէքն.
զի
փախչէին.
եւ
ասաց.
յի՞նչ
կուփախչիք.
եւ
ասացին,
թէ
մարդ
կու
գայ.
եւ
ասաց
առիւծն,
թէ
ի՞նչ
կենդանի
է
մարդն.
մէկ
տուք,
որ
գայ,
որտեսնում.
եւ
եկեալ
մարդուն
ասաց
առիւծն,
թէ
ի՞նչկենդանի
ես,
որ
ամէն
կենդանիք
կուվախեն.
արեկ
որզիրար
տեսնունք.
եւ
ասաց
մարդն,
թէ
քո
զէնքտ
'ի
հետեն
եւ
իմն
'ի
տունն
է.
հրաման
տուր,
որ
երթամ
բերեմ
եւգանք`
զիրար
տեսնունք.
ապայ
արեկ
որ
'ի
ծառս
կապեմ,
որ
չփախչիս.
եւ
ասաց.
արեկ
կապէ.
եւ
փաթեց
'ի
ծառն
'իվեր
եւ
մտեալ
'ի
մորին
կտրեց
դաստաչաք
եւ
սկսեալ
'իյոտիցն
մինչ
'ի
գլուխն
ջարդեց.
եւ
ասաց
առիւծն,
թէմարդ
ես
եւ
քեզ
վայել
է
մարդութիւնն։
