ՃԺԵ.
ԽԱՒՍՈՂ
ԵՒ
ԹԱԳԱՒՈՐ
(115
V=113
I)
Զխաւսողն
տարին
'ի
դարպասթագաւորին.
զի
գիշերն
խաւսեսցի.
եւ
յորժամ
ետեսթագաւորն
զխաւսողն,
ասաց
նայ,
թէ
զինչ
պիտոյ
է
քեզ,
ես
տամ.
դու
սուրբ
կացիր
'ի
դարպասս։
Եւ
ետեսթագաւորն,
որ
երթար
զամենայն
գէշ
խառնէր
ոտեաւքն
եւկտուցեաւքն.
եւ
թագաւորն
ասէ.
ո՞վ
անմիտ,
ոչ
ասացիքեզ`
սուրբ
սուրբ
կացիր.
եւ
դու
հանապազ
աղբ
խառնեսեւ
'ի
դարպասս,
ուր
հանդիպի,
կոխես
եւ
աղբոտես.
ասէ.
դժվարին
է
մարդոյ,
որ
զսովորական
գործքն
թողու:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
մարդ
յորգործ
սնեալ
է`
թէ
չար
եւ
թէ
բարի,
կարի
դժուարին
էմարդոյն,
որ
զհայրենական
եւ
զբնութիւն
եւզսովորական
արուըստն
թողու,
որպէս
զխաւսողն։