Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  

ՃԻԲ. ԱՆԻՐԱՒ ԹԱԳԱՒՈՐ ԵՒ ԲԱՐԻ ՈՐԴԻՆ ԵՒ ԵԿԵՂԵՑԻ
(122 V=118 I=32 ag)

Էր թագաւոր մի անիրաւ, որանիրաւութիւն առնէր եւ ունէր որդի մի բարի, որ ասէրեւ խրատէր զհայրն, թէ անիրաւութիւն մի առներ. եւ նայոչ լսէր որդոյ իւրոյ. եւ որդին ասէր առ հայրն իւր, թէչէ երկնչի՞ս դու յԱստուծոյ անիրաւ դատաստանառնելոյ. զի աւետարան հրամայէ վասն թագաւորաց, թէորով դատաստանաւ դատիք, դատելոց էք. եւ ամենայնԱստուածայշունչ գիրք զայս ասեն։ Եւ յաւուր միումբարկացաւ նայ եւ աքսորեաց զորդին իւր եւ զկինորդոյն գնալ յաշխարհաւտար. եւ առեալ որդիթագաւորին զկին իւր եւ գնաց ոչ ինչ ունելով զհետիւր. եւ երթեալ քաղաք մի, ետես զնայ ոմնիմաստնայսէր. զի գեղեցիկ էր տեսլեամբն. եւ ասէ 'իմիտս իւր, թէ սայ թագաւոր է կամ թագաւորի որդի. եւգնաց յառաջ եւ մեծարեաց տուն իւր. եւ ասէ ցնայ. ուստի գաս եւ ում երթաս. եւ նայ զիրաւն ասաց. եւ նայտուեալ նմայ մեծ դարպաս մի. զի կացցէ անդ, մինչեւհայրն խնդիր արասցէ. եւ ոչ ինչ ունէր որդիթագաւորին. որ զպէտս տան իւրոյ գնէր. զի կարի դարտակէր. եւ ելեալ գնաց տեղի մշակացն. զի կալցեն զնայ 'իվարձու. եւ ոչ կալան զնայ վարձու։ Եւ նայ գնաց 'իհանգուցեալ եկեղեցի մի եւ անդ աղաւթեաց մինչեւյերեկոյ եւ գնաց դարտակ տուն իւր. եւ ասաց կինիւր, թէ ո՞ւստի գաս. գիտէր, թէ կերակուր ունէր. եւնայ ասաց, թէ այն որ զիս վարձու կալաւ, նայ ասաց. վաղն ալ ար եկ բանեց որ զ. Բ. աւուր վարձն մեկ տարպէտամ. եւ նայ ասաց. բարի է. եւ գնաց վաղեաւն աւրն. եւոչ կալան զնայ վարձու. եւ նայ գնաց յեկեղեցինյայն եւ աղաւթեաց մինչեւ երեկոյ եւ յիրիկոյն եկն 'իտուն իւր դարտակ. եւ կին համարէր, թէ կերակուրունէր. զի. Բ աւր անաւթի էր. եւ ասաց այրն դարձեալ, թէայն որ զիս վարձու կալաւ, նայ ասաց, թէ վաղն ալերեկ բանեց եւ առ զ . Գ. աւուր վարձն եւ գնայ. եւ կինասաց. բարի է. եւ վաղեայն աւրն ալ ոչ կալան վարձու. եւ նայ գնաց յեկեղեցին յայն եւ աղաւթեաց մինչեւյերեկոյ։ Եւ յորժամ ճաշք եղեւ, եկեալ լուսաւոր այրմի, որ է եկեղեցին այն, եւ եբեր . Գ. գեղեցիկ ակնպատուական առ կին զ . Գ. աւուր վարձն եւ ետ կինն եւասաց լուսաւոր այրն այն, թէ զմեկն ծախէ եւ զտան պետնտես` ասաց որդի թագաւորին եւ զերկուսն պահէ. զի ամէնակն . Ճ. դեկան կարմի[ր] ածէր. եւ արար նոյնպէս, զորպատուիրեաց լուսաւոր այրն։ Եւ յորժան եկն որդիթագաւորին, ետես զկին. զի . Բ. ակն երետ յինքն եւզարմացումն կալաւ զնայ եւ ասաց. այս ի՞նչ է. եւ նայասաց. դու ուղարկեալ էիր լուսաւոր այր մի եւ ունէր. Գ. ակն զքու . Գ. աւուր վարձն. եւ զոր պատուիրեցեր ինձդու, զայն արարի. եւ նոյն ժամայն գիտացաւ որդիթագաւորին զսքանչելիսն որ եղեւն. եւ ետ փառսԱստուծոյ ամենայկալին:

Ցուցանէ առակս, թէ` ով որյաստուածայկուս կողմանէ լինի եւ համբերէ, նայԱստուած զնայ բաց ոչ թողու, որպէս զԱբրահամ եւզԻսահակ եւ զԱկոբ եւ զամենայն սուրբս, որքհամբերեցին վասն անուան տեառն եւ պսակեցան 'իյԱստուծոյ. նոյնպէս եւ ամենայն մարդ։