Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՃԾԵ. ԳՈՂ ԵՒ ՍԱՏԱՆԱՅ
(155 V=146 I=15 A)

Այր մի գողութիւն անէր աստեւ անդ. բաց կարի խիստ երկնչէր 'ի բռնելոյ եւսպանելոյ. եւ պատրաստութեամբ եւ վախելով առնէրզգողութիւն. եւ յաւուր միում արար սակաւ միգողութիւն եւ գնաց պառկեցաւ 'ի խախուտ որմի միոյտակ. եւ էր գիշեր. եւ եկն առ նայ սատանայ եւ ունէր 'իհետն իւր փոքրիկ չատար մի պարզեալ եւ ասաց նմայ. ելյատկի. զի խախուտ է որմդ` կամի փլչի. եւ նա ելաւ. եւմի սատանայ այլ զորմն փլուց յետեւանց. եւ ասաց այրնայն սատանայի, թէ դու ո՞վ ես. եւ նայ ասաց, թէսատանայ. եւ ասաց այրն այն, թէ ասեն մարդիք, թէսատանայ մարդոյն չար առնէ. եւ դու բարի արարեր ինձ, որ հաներ յորմոյն տակէն. եւ ապայ փլաւ որմն. եւ ասացսատան[այ], թէ դու 'ի մեր կողմանէն ես. եւ այրն ասացվասն չատրին, թէ այտ ի՞նչ է, որ 'ի հետդ 'ի շուրջկածես. եւ ասաց. այս չարին եւ մեղացն պարտակիչ է`գողութեան, շնութեան եւ այլ ամենայն չարութեան եւմեղաց. եւ դու ընդ է՞ր վախենաս առնել գողութիւն, որայս չատարովս պարտակեմ. յայնժամ գողն այնվստահացաւ 'ի գողութիւն եւ արար շատ գողութիւն. եւյաւուր միում գայ սատանայ յորդորէ զմարդն գնալ 'իպատառել զխիզնայ թագաւորին. եւ ել գողն այն եւ գնաց'ի խիզնայն. յորժամ պատառեաց եւ էմուտ 'ի ներս, տարաւսատանայ 'ի յետ զչարին եւ առեալ գնաց 'ի խիզնայտարնեւ թքեալ յերեսն եւ ասէ. այտպէս պահես զխիզնայթագաւորին, որ գողն եկեալ պատառէ. եւ եկեալամենայնք եւ բռնեցին զգողն եւ չարչարեցին մինչեւ 'իլուսն. եւ յորժամ լուսացաւ, տարան 'ի կախել եւցըցեցին մի բարձր ձող եւ կախեցին զգողն կարի խիստբարձր. եւ եկեալ սատանայ անդ եւ այրն ետես զսատանայեւ ասաց, թէ հասիր յաւգնութիւն. եւ ասաց սատանայ, թէայն մարդն, որ 'ի մեր կողմն է, այդ բարձր տեղդ է նորատեղն. եւ իբրեւ զայս ասաց սատանայ եւ անյայտ եղեւ:

Ցուցանէ առակս. թէ մարդ հետսատանայի կամացն երթայ եւ զնորա կամքն այնէ, նայսատանայ զնայ մեծ խատայի պիտի պահէ որպէս գեղջուկբառով ասեն, թէ սատանայ մեկ երկու անգամ յամենայնիխալիսեց. եւ այլ սատանաքն ասացին, թէ ընդէ՞ր առնեսզայդ. մի թէ մարդոյն կողմանէն ես դու. եւ ասաց, թէմեծ խատայի եմ պահեր զմարդն զայն եւ դուք միարտորաք եւ մի հոգաք, ասէ սատանայ։