Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՃՁ. ԵՐԿՈՒ ԱՐԴԱՐ ԵՂԲԱՐՔ Ի ՂԱԼԱԹԱՅ
(14 ag=11 F)

'Ի պատմութենէ ժամանակի ասի, թէ 'ի Ղալաթայն այր մի աղքատացաւ եւ` զարտ մի ունէր`վաճառեաց. եւ այր ոմն գնեաց զարտն զայն. եգիտ երեքկարաս ոսկի եւ յըղարկեաց առ տէր արտին եւ ասէր. եկ`առ զոսկին. զի վարեցից զարտս. եւ ասաց. ո՛չ է իմ, այլքո է. եւ նա ասէր. ես զարտն եմ գնեալ. եւ վիճէին ընդմիմեանս զբարւոք մարտն. եւ ձայն եղեւ 'ի պաղատթագաւորին. եւ թագաւորն եւ պատրիարգն եւ իշխանքքաղաքին եկին եւ տեսին ամենեքեան եւ դատաստանարարեալ` ետուն զմէկ կարասն յարքունիս եւ զմէկնյեկեղեցիսն եւ յաղքատս եւ զմէկն 'ի պէտսերկոցունցն. եւ ետուն զնորա դուստր ուստեր նորա եւզարտն պռուքս. եւ սիրով միաբանեցան. եւ ցանեալզարտն ցորեան եւ 'ի ժամանակի հնձոցն երթեալ տեսին, զի մարգարիտ էր պտղաբերեալ. եւ քաղեցին տրցակ մի եւտարեալ 'ի Կոստանդինուպոլիս եդին 'ի յարկ թագաւորինվասն յիշելոյ. եւ գտեալ զայն յայլում ժամանակի եւխնդիր արարեալ գտին զծեր մի պատմեալ զամենայն միըստ միոջէ. եւ փառս ետուն Աստուծոյ։