Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՄԽԳ. ԱՐԾՈՒԻ ԵՒ ՓԱՌՔ
(1 D)

[Աստուած]ային Սողոմոն ասէ. արագաթեւ արծուին անցանէ նմայ հողմոյ եւ երթայ առայն, որ ետ զնա:

Իսկ սրաթեւ արծիւ եւ հողմզփառս եւ զմեծութիւնս կոչէ, որ գայ վերայ մարդոյյայս կեանքս. քանզի որպէս արծիւ գայ եւ գնայ, նոյնպէս եւ հողմն փութով անցանէ եւ ոչ երեւի հետքհողմոյն եւ ոչ արծւին. քանզի անյայտ լինին։ Այսպէսամենայն մեծութիւն եւ փառք աշխարհիս, որ գայ 'իվերայ մարդոյ սակաւ ժամանակս, անյայտ լինի եւ ոչերեւի. զի մահն խափանէ զամենայն զթագաւորութիւն եւզիշխանութիւն, զհարստութիւն եւ զամենայն փառսերկրաւորս. զի կայ առ մարդիկք այս ամենայն եւ նմանհողմոյ արագ երթայ առ այն, որ ետ զնա. զի նա էմնացական եւ անվախճան թագաւոր, որ է աւրհնեալյաւիտեանս. ամէն։