Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԽԲ. ԱՂՈՒԵՍ ԵՒ ԿԱՔԱՒ
(42 V=40 I=104 ag)

Աղուէսն էառ կաքաւ մի 'իբերանն եւ կամեր ուտել զնայ. եւ ասէ կաքաւն. աւրհնեալ է Աստուած, որ կոչեաց զիս յիւրարքայութիւն. զի զերծանիմ 'ի յայս չարեացս. եւ ապայդու, աղվէս, գոհացիր զԱստուծոյ եւ ապայ ուտես զիս. քեզ մեծ վարձք է. եւ աղուէսն կկզեցաւ եւ հայեցեալյերկինս եւ բացեալ զբերանն` ասէ. գոհանամ զքէն, Աստուած բարի, որ պատրաստեցեր ինձ սեղան բարութեան. եւ կաքաւն զերծաւ 'ի բերանոյն եւ թռաւ. եւ ասէաղվէսն. ով անմիտս եւ յիմարս, յառաջն պարտ էր ինձուտել եւ ապայ գոհանալ զԱստուծոյ:

Ցուցանէ առակս, թէզխոստացեալ իրքն մի համարիր քեզ եւ մի շնորհայկալմարդոյ լինիս, մինչեւ առնուս. եւ թէ ջուր տան քեզ, 'ինոյն ժամն 'ի գոգդ առ զինքն, զի շատք ասեն եւ ոչ տանզասացեալն իւրեանց, ով եղբար, եւ սուտ լինին։