Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Կ. ԹԷ ՈՐՊԷՍ ՆՈՐՈԳԻ ԱՐԾԻՒ
(60 V=58 I=70 B=13 C=13 C)

Արծիւն յորժամ ծերանայ, յանժամ բարձրանայ մերձ 'ի յարեգակն եւ ջերմանայ եւգայ 'ի վերուստ մեծաւ զաւրութեամբ եւ իջանէ 'ի ջուրցեւ 'ի սառն աղբիւր մկրտի եւ ելեալ թաթափի. եւ թափին'ի նմանէ հնացեալ փետուրքն. եւ մանկանայ եւ նորոգէամենայնիւ:

Ցուցանէ առակս, թէ ով մարդ`որ ծերացար անաւրէն եւ չար գործովք, բարձրացիրհոգով առ Քրիստոս եւ ջերմացիր հրով սիրոյ նորայ եւմկրտեայ զանձն քո 'ի ջերմ արտասուս եւ լուայարտասաւք եւ հառաջանաւք զշարաւ մեղաց քոցմեծայյուսով եւ ապաշխարութեամբ. եւ ողորմութեամբԱստուծոյ թափին 'ի քէն հնացեալ փետուրք մեղաց քոց. եւ ազատիս 'ի դժոխոցն եւ հասանիս բարեացն Աստուծոյ. որպէս ասէ մարգարէն, թէ լնու Աստուած 'ի բարութենէզցանկութիւն քո. նորոգեսցի որպէս արծըւոյզմանկութիւն քո:

Կա. 62ag Արծուին յորժամծերանայ. բարձրանայ մինչեւ 'ի տապ արեգականն, եւջերմանայ եւ գայ 'ի վերուստ մեծ լռութեամբ։ Եւիջեալ 'ի սառն աղբիւր մկրտի եւ ելեալ թաւալի եւ թափի'ի նմանէ հնացեալ փետուրն նորա. եւ նա մանկանայ եւնորոգի ամենեւին։