Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՃԳ. ԱԳՌԱՒ ԵՒ ՁԱԳՔՆ
(103 V=101 I=78 ag=148 D)

Ագռաւն ժողովեաց զձագս եւխրատեաց զնոսա եւ ասելով. որդեաք իմ, մի լրբիք. պատրաստք եղերուք 'ի մարդկանէ եւ առաւել 'ի յայնժամ, որ խոնարհի 'ի քար առնելն. եւ ասեն ձագերն նորա. ո՞վ մայր մեր, զինչ արասցուք, թէ յառաջայգոյն մարդնառեալ լինի զքարն 'ի ձեռքն իւր. ասէ մայրն. այժմնգիտացի, որ ապրելոց էք դուք:

Ցուցանէ առակս, թէ պարտէանդադար պատրաստել 'ի հին որոգայթից սատանայից եւ'ի նոր պատրանաց եւ նենգութեանց նորայ։