ՃԻԱ.
ԱՂԱՒԹԱՍԷՐ
ՊԱՏԱՆԻ
ԵՒ
ԿԱԽԱՐԴ
(121
V=117
I=126
ag)
Էր
պատանի
մի
աղաւթայսեր,
որզամենայն
աղաւթս
իւր
յայտնի
կատարէր
եւ
այլ
բազումաղաւթս
առանձին
մատուցանէր
յԱստուծոյ.
եւ
սատանայկամեցաւ
զմանուկն
զայն
'ի
փորձ
ձգել
եւ
յարուցկախարթ
մի,
որ
ասաց
ցպատանին,
թէ
արի
եկ
'ի
տունս
իմ.
եւ
զոր
ինչ
խնդրես
յինէն,
տաց
քեզ.
եւ
նայ
գնացանմեղութեամբ
զհետ
կախարդին.
եւ
կախարդն
տարեալզնայ
'ի
տուն
իւր
եւ
փակեաց
զդուռն.
եւ
էմուծ
զնայայլ
ներքսայգուն
տուն
եւ
ասէ
ցպատանին.
կաց
դու,
մինչեւ
ես
եկից.
եւ
նայ
եկաց
անդ
եւ
կախարդն
ելեալգնաց
եւ
յուշացաւ
մինչեւ
յերեկոյն.
եւ
պատանին
'իյաղաւթելոյն
ոչ
դադարէր.
եւ
յորժամ
եկն
կախարդն,
գիշեր
էր.
յեւ
ոտն
խաղեալ
էր.
էբեր .
Բ.
ձի
եւ
ասաց.
զմեկն
դու
հեծեր
եւ
զմեկն
ես.
եւ
հեծան
եւ
գնացին.
եւպատանին
ոչ
գիտէր,
թէ
ուր
տանէր
զինքն.
եւ
գնացինյանհուն
մեծ
դաշտ
մի,
որ
լի
էր
էթոպացովք.
եւ
կար
'իդաշտին
մէջն
սեւ
բլուր
մի
եւ
'ի
վերայ
սեւ
բլըրինսեւ
դարպաս
մի
եւ
'ի
վերայ
սեւ
դարպասին
սեւ
չարտախմի,
որ
սեւով
էր
զարդարեալ
այն
չարտախն.
եւ
'ի
մէջսեւ
չարտախին
կար
սեւ
բազմայկան
մի
եւ
'ի
վերայ
սեւբազմայկանին
կայր
բազմեալ
սեւ
թագաւոր
մի.
եւ
գնացկախարդն
առ
թագաւորն.
եւ
յայնժամ
ասաց
ան
թագաւորնընդ
կախարդն,
թէ
իմ
չարդատ
մշակ,
այսաւր
ի՞նչ
եսարարեր
եւ
զինչ
ես
վաստակեր.
եւ
ասաց
կախարդն.
զայսպատանիս
բերի,
որ
քեզ
երկիր
պագանէ.
եւ
սեւ
թագաւորնասէ
պատանոյն.
ո՞վ
պատանի,
թէ
երկիր
պագանես
ինձդու,
նայ
քեզ
հազարայպետ
կարգեմ
զաւրաց
իմոց։
Եւյանժամ
աղաւթքն
'ի
միտքն
անկաւ.
զի
մաւտ
էր
առաւոտն.
յանժամ
ասէ
պատանին,
թէ
ես
սովորեալ
եմ
յայսմնժամու
երկիր
պագանել
Քրիստոսի,
որ
խաչեցաւ
վասն
մերեւ
ազատեաց
զմեզ
'ի
ձեռաց
սատան[այ]ի
եւ
'ի
դժոխոց
եւանկեալ
երկիր
էպագ
ընդ
յարեւելս
եւ
աւրհնեացզԱստուած։
Յան
ժամ
եղեւ
ճաթմունք
եւ
որոտմունք
եւցոլմունք
եւ
թընդմունք
ահագին.
եւ
պատանինյուշայթափեալ
անկաւ
անդ
եւ
յորժամ
յուշայբերեալել,
'ի
վեր
ոչ
զոք
ետես,
բաց
զինքն
միայն
'ի
մէջանհուն
դաշտին.
եւ
հրըշտակ
եկեալ
եցուց
ճանապարհպատանոյն,
որ
գնաց
'ի
շէն
եւ
ասաց
զեղեալ
զգործն։Յան
ժամ
լուեալ
թագաւորն
եւ
տարեալ
զպատանին
առինքն,
եւ
ասաց
թագաւորն.
ո՞վ
բարի
պատանի,
եսյԵրուսաղէմ
պիտի
գնամ.
եկ
տանիմ
զքեզ
ընդ
իս,
որերկիր
պագանես
Քրիստոսի
սուրբ
գերեզմանին
եւամենայն
տնաւրինականացն
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ.
եւ
գնացեալ
թագաւորն
եւ
էառ
զպատանին
'ի
հետ.
եւյորժամ
երկիր
պագին
սուրբ
տնաւրինականացն.
եւ
յորժամ
գնացին
երկիր
պագանել
թագաւորն
եւ
ինքնպատկերին
Քրիստոսի,
պատկեր
խաւսեցաւ
եւ
ասէր.
ո՞վպատանի,
միւս
անգամ
գալստեան
իմոյ
զքեզ
բիւրհազարաց
տէր
առնեմ
փոխանակ
այնորիկ,
որ
առաջիզաւրացն
դիւաց
ինձ
երկիր
պագեցիր
անահ
եւ
զիսԱստուած
դաւանեցիր
եւ
հաւատացիր:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
Աստուածզաղաւթայսէրն
յամենայն
չարէ
ազատէ
եւ
յամենայնփորձանաց
դիւաց
եւ
յան
կեանքն
զփոխարէն
հատուցանէ,
որպէս
հրամայէ
աւետարան
Քրիստոսի,
թէ
[ընդ]
միոյ .
Գ.
եւ
ընդ
միոյ .
Կ.
եւ
ընդ
միոյ .
Ճ.
որ
ունիցի
ականջսլսելոյ,
լուիցէ։
