Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՄԻԳ. ՈՒԽՏ ՄԻԱՅՆԱԿԵՑԻ ԸՆԴ ՍԱՏԱՆԱՅԻ
(154 ag=123 B=23 D)

Ասի յառակաց թէ միակեց միսատանայի ուխտ եդ. որ տարի մի պահս կենայ, թէ զնա'ի մեծութիւն հասուցանէ. սատանայ յանձն էառ կատարելզխնդրուածս նորա. յորժամ վճարեաց զպահսն, շարժեացզեպիսկոպոս քաղաքին, որ եդ զնա եկեղեցապան. եւ 'իմիւս տարւոջն շարժեաց, որ օրհնեաց զնա աբեղայ. եւ 'իմիւս տարւոջն եղեւ մեռանիլ եպիսկոպոսին. շարժեացզթագաւորն եւ զքաղաքացիսն առնել իւրեանցեպիսկոպոս։ Եւ յորժամ կամէր զգեստաւորիլ. զի ժամարասցէ, եկն սատանայ ետ նա փոքրիկ չորեքաղի մի եւասէ. իմ ամէն լաւին փոխարէն, որ զքեզ յայդ մեծագոյնաստիճանդ հասուցի, զայս արա. առ զայդ փոքրիկչորեքաղիդ ծոցդ դիր. եւ զգեստդ վերայ հագիր եւյորժամ բեմն ելանես, նա մէկ մատամբդ վերայ մէկլարին զարկ. եւ այնպէս արարեալ պատրեալեպիսկոպոսին` յանկարծակի հազարք հազարաց եւ բիւրքբիւրոց տասնաղի եւ թմբկի եւ սուռնայի եւ չանկի եւչորեքաղւոյ ձայն հնչեաց` մէջ եկեղեցւոյն։Զարհուրեցան թագաւորն եւ ժողովուրդն եւ ո՛չ զոքտեսանէին հարկանօղ նուագարանացն։ Հրամայեացթագաւորն բռնել զդուռն եկեղեցւոյն` եւզիւրաքանչիւր ոք մերկացուցանել եւ փնդռել. եւայնպէս արարեալ ո՛չ զոք գտին պատճառ, եւ մնացթագաւորն եւ եպիսկոպոսն միայն. թագաւորն եւսմերկացաւ. եւ ո՛չ գտաւ առ նա ինչ. եւ յորժամմերկացուցին զեպիսկոպոսն, գտին ծոցն զչորեքաղինայն. եւ չարչարանս արկեալ խոստովան եղեւզուրացութիւնն եւ զդաշինս, զոր եդեալ էր ընդսատանայի։ Յայնժամ կապեցին զնա յագի ամեհի ձիոյեւ թողին դաշտի. մանրամասնաբար կոտորեալ եղեւմարմին նորա. եւ այնպէս աւանդեաց զդառնացեալ հոգին'ի ձեռն սատանայի:

Ցուցանէ առակս, թէ ով ոքսատանայի բարւոյն եւ ուխտին հաւատայ, բաժին նորավերջն այնպէս լինելոց է։