Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՅԾԴ. ՓԻԼԻՍՈՓԱՅ ՄԱՀՈՒ ԴԱՏԱՊԱՐՏԵԱԼ ԵՒ ՍԻՐԵԼԻՆ
(26 G)

Ասեն թէ փիլիսոփայ ոմն եդաւ[ի] բանտ թագաւորին. զի սպանցեն. եւ յորժամ գիտաց, թէկամի մեռանել, խնդրեաց թագաւորն գնալ հրաման տալիւրոյ եւ թագաւորն ետ թո՛յլ, մինչեւ էառ 'ի նմանէ. թէառժամայն ո՛չ դարձցի, երաշխաւոր մեռցի 'ի տեղի նորա. եւ այլ փիլիսոփոս սիրելի նորա եղեւ երաշխաւոր եւանձն էառ մեռանիլ վասն նմա՛. եւ նա գնաց 'ի տունն եւսակաւ մի յապաղեաց քան զպայմանն. եւ բարկացեալթագաւորն հրամայեաց զերաշխաւորն սպանանել. եւտարան 'ի տեղի սպանմանն. եւ յորժամ վերացոյց զսուրն, եհաս փիլիսոփայն աղաղակեա՛ց. մի զդա՛, այլ զիսսպանանէք. եւ եղեւ 'ի մէջ նոցա քաղցր կռիւ. ասէ` եսզքեզ երաշխաւոր առի. որ թէ ես ոչ գայի, զքեզսպանանէին. եւ արդ ես եկի, դու այժմ ազատ ես. եւմիւսն ասէ. ես երաշխաւոր եղայ քեզ եւ թէ պայմանանցանես, ես մեռայց. եւ այժմ անցիր զպայմանն. ես եմպարտական, թագաւորն եւ դու. եւ յորժամ եհաս համբաւայս առ թագաւորն, զարմացաւ [ի] կատարեալ սէրն նոցաեւ ազատեաց զ. Բ. -սեանն 'ի մահուանէ:

Թէ 'ի մէնջ անհաւատիցնայնպէս սէր կայր, քանի առաւել պարտէ լինել 'ի մէջհաւատացելոց։