Ա.
ԹԱԳԱՒՈՐ
ԵՒ
ԵՐԿՈՒ
ԱՊԱՐԱՆՔ
(1
V=1
I)
Թագաւոր
մի,
որ
տիրէր
ամենայնի,
արար
երկու
ապարանս
գեղեցիկս
եւ
կարգեաց
զաւրս.
Ռ.
դաս
յապարանս
իւր.
զի
կա[ց]ցեն
'ի
հրամանս
թագաւորին.
եւ
ոմանք
'ի
զաւրաց
թագաւորին
հպարտացան
եւ
անկան
'ի
փառաց.
եւ
'ի
միւս
ապարանսն
պահապանս
կացուց,
զի
պահեսցեն.
եւ
եկեալ
զաւրաց
իշխանն
առ
միւս
ապարանից
պահապան
եւ
խաբեաց
եւ
եհան
զնայ
յապարանիցն.
եւ
իմացեալ
զխաբէութիւնն
իւր`պահապանն.
եւ
թագաւորն
աքսորեաց
զնայ
եւ
եհան
յապարանիցն.
եւ
նայ,
լալով
ել
եւ
գնաց
յաւտար
աշխարհ.
բաց
ակն
ունէր`
թագաւորն
իւր
պէտ
անէ։
Բաց
նոքա,
որ
'ի
զաւրացն
անկան,
հպարտացան
եւ
անզեղջ
մնացին
եւ
գնացեալ
շինեցին
իւրեանց
դադարս
եւ
զամենեսեան
անդ
տանէին
յապարանս
իւրեանց.
եւ
բազում
ժամանակս
զայս
գործեաց
հպարտ
եւ
անզեղջ
իշխայն
զաւրաւք
իւրովք.
եւ
լցաւ
ապարանք
նորա.
եւ
ակն
ունէին
թագաւորէն,
թէ
գայ
եւ
ազատէ
զամենեսեան'ի
գերողէն,
զոր
գերեալ
էր
եւ
տարեալ
յապարանս
իւր,
որ
էր
բանդ.
եւ
որ
մտանէր,
ոչ
ելանէր.
եւ
էր
խաւար
եւանլուս.
թագաւորն
ամենայնի
ետես
զբանդն
լցեալ,
էջ
յաթոռուն
եւ
եղեւ
'ի
կերպ
ծառային,
որ
պահապան
էրն
ապարանիցն
իւր,
եւ
շրջեալ
'ի
վերայ
երկրի .
լ.
ամ
եւ
գնաց
'ի
բանդն,
ուր
գերեալք
էին.
կապեաց
զիշխայն
եւ
զբանդն
քակեաց
եւ
ազատեաց
զգերեալսն
'ի
խաւարային
բանդէն,
որ
կային:
Ցուցանէ
առակս
յայտնի,
որ
թագաւորն
ամենայնի
Քրիստոս
է.
եւ
բ.
ապարանքն
մէկ`
հրըշտակաց
տեղիքն
է
եւ
մէկն`
դրախտն,
որ
զԱդամ
եդ,
թէ
պահէ.
եւ
հպարտ
իշխայն
սատանայ
է,
որ
անկաւ
'ի
փառացն
եւ
խաբեաց
զԱդամ
եւ
եհան
'ի
դրախտէն.
եւ
ելեալ
Ադամ
լալով
եւ
կոծելով
եւ
դառն
արտասաւք
անկաւ
յաշխարհս.
բաց
ակն
ունէր,
որ
թագաւորն
խնդիր
լինէր
իւրն.
եւ
սատանայ
եւ
զաւրքն
իւր
անզեղջ
մնացին
եւ
շինեցին
ապարանք
իւրեանց
զդժոխն.
եւ
զմարդկային
բնութիւնս
գերեալ
տանէին
սատանայ[ք]
անդ
եւ
այլ
ոչ
տային
թուլ
ելանել,
մինչեւ
եկն
թագաւորն
ամենայնի
Քրիստոս
եւ
քակեաց
զբանդն,
որ
է
դժոխքն,
եւ
զԱդամ
իւր
ծնընդեաւքն
ազատեաց,
որպէս
ասէ
մարգարէն
Դաւիթ
ել
'ի
բարձունս
եւ
գերեաց
զգերութիւն.
էառ
աւար.
բաշխեաց
պարգեւս
եւ
ետ
որդոց
մարդկան։
