Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Բ. ԱՅՐ ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԵՒ ԲԺ. ՈՍԿԻ ԲԵՒԵՌՔ
(2 V=2 I)

Եւ արդ ահայ` այր մի երեւեցաւ յարեւելեան յոյժ ազնըւական եւ մեծազգի իմաստուն արուըստաւոր եւ հմուտ անեզրական գիտութեան. խորհեաց նայ եւ կազմեաց. ժբ. բեւեռս ոսկիս. եւ գլուխ բեւեռացն ականց պատուականաց. եւ եհար զնոսա զաւրութեամբ բազկին իւրոյ 'ի սիրտս. ժբ. ցանկալի ծառոց կաղնեաց եւ մէկ ծառն` գոսացաւ սիրտ նորա եւ եղեւ կերակուր հրոյ. եւ ժա. ծառն զարգացանեւ եղեն ծաղկաւէտ եւ զարմանալի.

Ցուցանէ առակս, թէ Քրիստոս է Որդին Աստուծոյ` ազնըւական այրն եւ արեւելեան. եւ նայ է տեղի ամենայն իմաստութեան եւ արուըստից եւ ժբ. բեւեռն պատառն է, զոր եդ 'ի բերան առաքելոցն. իսկ Ուդայի սիրտն չէր սրբեալ 'ի չարեացն, ընդ սատանայի բեւեռեցաւ եւ ել 'ի գնդէն սրբոց առաքելոցն. եւ այլաշակերտքն, որ սուրբք էին, նայ 'ի Քրիստոս բեւեռեցան եւ եղեն լուսատուք տիեզերաց եւ տ[ն]կեցան 'ի տուն Աստուծոյ նորայտունկ ձիթենոյ պտղայլիցք եւ վարսաւորք։