Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Ժ. ԴՐԱՑԻ ԵՒ ԼԵԶՈՒԱՀԱՏ ԵԶՆ
(10 V=95 ag=111 B=3 D)

Այր մի էհատ սրով զլեզուհորթոյ զդրացնոյն գաղտայբար. եւ յորժամ եղեւ եզն, գնաց առ դատաւորն եւ ասաց, թէ իմ է եզն այն 'իտղայութենէ. եւ եկեալ տէրն եւ սնուցանողն մտանյիրաւունք. եւ նայ ասաց, թէ իմ հորթոյն լեզուն հատածէր, զոր կորուսի. եւ բացեալ զբերայն եզինն եւ տեսինզնշայն. եւ էառ զեզն. եւ միւս աւրն գնաց լծեաց եւսկըսաւ վարել. եւ խռտան եզինքն. եւ նայ անկաւ առաջիխոփոյն եւ ցըցեցաւ խոփն փոր նորա թափանցիկ. եւեզն առ զնայ եւ եկն դուռն տեառն իւրոյ. եւ ընդառաջ ելեալ բազումք եւ ասէին, թէ գայ եւ բերէ սիրամնհարաւրովն:

Ցուցանէ առակս, թէ շատ արդարիրաւունք առնէ Քրիստոս յառաջ քան զդատաստան. որպէսյիմանայն մարդիք, թէ կայ հատուցումն գործոցմարդկան յաւրն վերջին:

Ժա. 10 I Այր մի եհատ սրովզլեզու հորթոյ դրացեաց իւրոց գաղտաբար, զի տէրն ոչիմացաւ. եւ այնպէս սնաւ տան տեառն իւրոյ, մինչեւմեծացօ եւ եղեւ եզն կատարեալ. յայնժամ ետեսհատանողն լեզւին, զի հասեալ չափ հասակի եզն. գնացառ դրացին, որ էր եզն իւր. ասաց նմա՛, թէ տուր զիմեզն, որ գողացերես, այդչափ ժամանակ տան քումպահերես. եւ արարին կաք եւ կռիւ բազում, մինչեւգնացին առ դատաւորն. եւ ասաց. ո՞վ իշխան, այս դրացիսզիմ հորդն գողացօ տղայութիւն եւ այժմ գտա՛ 'իմօտն եւ ունիմ նշան յինքն. բերել տուր. թէ չեսհաւատար. ապա եզան տէրն ոչ գիտէր զնշանն զայն քանժամանակ, զի գաղտաբար էր արարեալ. եւ յորժամ բերինզեզն, եւ ասաց նենգաւոր դրացին, թէ տէր, հայեաց 'իլեզուն, քանզի կտրեր եմ տղա՛ ժամանակին. եւ երբտեսաւ դատաւորն, զի ասացեալն ստոյք է, նա՛ վճիռերետ, թէ քո է ռզակն. եւ այնպէս նենգաբար առեալտարաւ զեզն դրացնոյ իւրոյ, եւ տէրն յամօթով ել 'իդատօորէն անիրաւ. յայն ժամ եզան տեառն զրկողն միւսօրն գնաց եւ լծեալ սկսօ վարել լուծ. յայն ժամ 'իյազդմանէ դատաւորին Քրիստոսի խրտան եզինքն. եւ այնեզն անկաւ առաջի խոփոյն եւ ցըցեցաւ խոփն փոր նորաթափանցիկ. եւ եզն էառ զնա, եւ եկն դուռն սնուցողտեառն իւրոյ. զայն տեսեալ բազում մարդիկ եւ ասէին, թէ գայ բերէ սիր ամն հարորով.

Ցուցանէ առակս, թէ արդարիրաւունք առնէ Քրիստոս յառաջ, քան զդատաստանն, որպէս իմանան մարդիկքն, թէ կա՛ հատուցումն գործոցմարդկան յաւուրն վերջին։