ԺԳ.
ԱՐՋ
ՁՄԵՌՆԱՆԻՆՋ
(13
V=12
I)
Առջն
լուանայ
զյորովայն
իւրեւ
երթեալ
ննջէ
'ի
ծերպս
վիմաց
մինչեւ
'ի
մուտսգարնանային
ժամանակին.
եւ
թէ
սակաւ
մի
կերակուրմնայ
'ի
փոր
նորայ,
այն
սպանանէ
զնա:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
որ
պահէզմեղս
եւ
ոչ
խոստովանի
եւ
անապաշխարհ
իջանէ
'իգերեզմանն,
նա՛
այն
մեղքն
աւր
վերջի[ն]
առաքէ
զնա՛հուրն
անշէջ:
ԺԳա.
155
ag
Ասի
յառակաց
`
թէկայ
կենդանի
մի,
որ
լուանայ
զորովայնն
եւ
երթայննջէ
'ի
ծերպս
վիմաց
մինչեւ
'ի
մուտ
գարնանայինժամանակաց.
եւ
թէ
սակաւ
կերակուր
մնայ,
նեխի
եւսպանանէ
զինքն:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
մարդ
որթէ
սակաւ
մեղք
մնայ
առ
քեզ
առանց
խոստովանութեան
եւապաշխարութեան
եւ
ընդ
քեզ
իջանէ
'ի
գերեզմանն,
նայօրն
վերջին
'ի
հուրն
առաքէ
զքեզ`
եւ
տանջէ:
ԺԳբ.
201/192
D
Առջն
'ի
ձմեռն .
խ.
օր
'ի
յարգելանոցն
մտանէ.
յառաջ
կերթայ
եւ
խմէ
շատջուր,
որ
կծտայ.
եւ
որչափ
որ
կերակուր
կայ
'ի
փորն,
զամէնն
արտաքս
ընկենու
եւ
սրբէ
զփորն
'ի
կերակրոցեւ
երթայ
մտանէ
յարգելանոցն
եւ
զթաթն
ծծէ
եւկերակուր
ոչ
ուտէ
այն .
խ.
օրն.
ապա
թէ
մտեալ
լինի
'իփորն
կերակուր,
քան
զգարոյ
հատ
մի,
նա
սպանանէզինքն:
Ցուցանէ,
թէ
մարդն,
որ
երթայառ
խոստովանահայրն
եւ
խոստովանի
զյանցանքն
եւսակաւ
մի
մեղք
պահէ
եւ
ոչ
յայտնէ,
նա
մեռուցանէզհոգին
յաւիտենական
մահուամբ.
քանզի
Դաւիթմարգարէն
ասէ,
թէ
խոստովանութիւն
մեծ
վայելչութիւնէ.
ապա
մարդն,
որ
զմեղքն
փոքր
համարի
եւ
ոչխոստովանի,
նա
յաւուրն
դատաստանի
պատասխան
պիտիտայ
եւ
խայտառակի
'ի
մէջ
հանդէս
հրապարակին.
զորօրինակ
կրակ
ձգեն
'ի
յարդն,
որ
այրի.
նոյնպէսմեղաւոր
մարդն
առանց
խոստովանութեան
'ի
հուրնանշէջ
անկանի.
ապա
թէ
ուղիղ
խոստովանի
եւ
ոչթաքուցանէ,
նա
խոստովանութիւնն
այն
զմեղքն
այրէ,
որպէս
հուր
զյարդն,
եւ
մարդն
մնա
մաքուր.
եւ
լինիորդի
յարքայութեան.
զի
յորժամ
զմարմին
ջրովլուանայ
եւ
սրբի,
նա
շուտով
ցամաքի
եւ
մաքրի
յաղտէնմարմինն.
ապա
պարտ
է,
որ
զհոգին
լուանալ
արտասուօքեւ
խոստովանութեամբ.
զի
մաքրի
հոգին
'ի
մեղաց
եւարդարանայ.
եւ
լինի
որդի
Աստուծոյ
եւ
ժառանգյարքայութեան։
