Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԺԹ. ԵՐԿՈՒ ԱՔԼՈՐ
(19 V=17 I=159 ag=9 A=1 C=1C)

Երկու աքլոր կռվէին 'ի մէջփողոցին. եւ մին յաղթեաց ընկերին եւ ընկեց զնա եւհպարտացեալ թըռաւ եւ ելեալ բարձրագոյն տեղիս եւսկսաւ ճեմել եւ գագայել եւ բարձրվէզել վասնյաղթութեան նորա 'ի պարծանս անձին համարեալ իւրն։Եւ ահա արծիւ մի 'ի վերուստ յանկարծակի եւ առեալվերացաւ զնայ յաւթն:

Ցուցանէ առակս, թէ որ խնդայ'ի կորուստ թշնամոյն կամ ուրախանայ հպարտութեամբ, թէ յաղթեցի թշնամոյն, գայ 'ի վերայ նորա յանկարծակինեղութիւն եւ չարչարանք, որ վայ տայ անձին իւրոյ. եւաւրն ահագին հուրն է բաժին. զի այսպէս գրեաց Դաւիթեւ Սողոմոն, թէ փորեցին առաջի իմ խորխորատ եւ անկանինքեանք 'ի նոյն։