ԾԹ.
ՈՒՂՏ
ԵՒ
ԳԱՅԼ
ԵՒ
ԱՂՈՒԵՍ
(59
V=57
I=75ag=86
B)
Ուղտն
եւ
գալն
եւ
աղուվէսնեղեն
եղբարք
եւ
գնացին
եւ
գտան
հաց
մի
մաքուր.
եւասեն.
որ
'ի
մէնջ
մեր
աւագն
է.
նայ
կերիցէ
զհացս.
ասէգալն.
ես
այն
գալուն
որդին
եմ,
որ
Նոյ
'ի
տապան
էառ.
եւ
ասէ
աղուէսն.
ով
ողորմելի,
դու
իմ
կսեր
թոռինընկերն
ես.
ուղտն
առեալ
զհացն
կանկեցաւ
եւ
ասէ.
ովորդեակ,
ապայ
այս
ջղերքս
յերեկ
է
եղած։
Եւ
յառաջնանուն
դրին
ուղտոյն
Բագոս
եւ
գալոյն
Մարկոս.
աղուէսուն
Թոռոս.
եւ
կամեցաւ
գալն
ձկտիլ
'ի
վեր.
զիառցէ
զհացն
զյուղտէն,
եւ
նայ
զգլուխ
էառ
'իծկայմէջն.
եւ
սկսաւ
գալն
կըզկընծալ.
նայ
աղուէսն
'իշուրջ
գար.
ասէր
ձայնիւ
եղանակաւ
առակել.
բարձր
էԲագոսն.
կըզնծայ
Մարկոսն
Մարկոսն
եւ
շուրջ
գայԹորոսն:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
չէ
պարտաղքատին
ընդ
մեծատան
ձկտիլ
եւ
ոչ
'ի
կռիւ
մտանել.
զիոչ
կարեն
'ի
գլուխ
ելանել.
որպէս
ասի
'ի
բանառակաւոր,
թէ
խեցգետինն
'ի
հետ
աւձին
ճպըլկտեցաւ.
նայ
կտրեցաւ.
եւ
թէ
գրաստ.
որ
գանձ
է
բարձեալ,
'իտիղմն
ոչ
անկանի.
ապայ
աւրն
վերջին
լինի
արդարիրաւունք
եւ
դատաստան:
ԾԹա.
60
B
Ուղտ
եւ
գայլ
եւաղուեսք
եղբարք
եղեն
եւ
'ի
ճանապարհին
գտան .
գ.
սուրբ
հաց.
եւ
ասեն
ցմիմեանս.
որ
աւագ
է,
նա
կերիցէ.
սկսան
ասել
զտարիքս
իւրեանց.
ասէ
աղուեսն.
ես
այնաղուեսն
եմ,
որ
Ադամ
անուն
եդ
ինձ.
եւ
գայլն
ասէ.
եսայն
եմ,
որ
զիս
Նոյ
եմոյծ
'ի
տապան։
Եւ
տեսեալըղտոյն.
որ
նոքա
աւագ
ելան
քան
զնա.
եւ
հացն
կելէձեռացն.
առեալ
զհացն
'ի
բերան
յարոյց
եւ
բարձրացոյցասելով.
մի
թէ
ես
երեկեայն
աւուր
տղայ
եմ.
որ
այսչափպոյ
եմ
մեծցուցել.
եւ
սկսաւ
ուտել
զհացն.
եւ
աղուեսնլայր
եւ
աղաղակէր
ձաթկելով,
մինչեւ
կոխեալսատակեաց
զաղուեսն:
Ցուցանէ,
թէ
մեծատունք
եւառաջնորդք
ծծեն
զյղեղս
ժողովրդեան.
եւ
շատք
այն
են,
որ
աղքատանան:
ԾԹբ.
39
C
Ուղտ
մի,
գայլ
մի
եւաղուէս
մի
գնացին
'ի
մէկ
ճանապարհ
եւ
գտին.
բլիթ
միհաց,
որ
անկեալ
էր
ճանապարհորդացն.
եւ
ասեն
ընդմիմեանս.
զի՞նչ
արասցուք
զսայ.
զի
չէ
բաւական.
մեզամենեցուն.
ասէ
աղուէսն.
սայ
մէկի
կերակուր
է.
եւ
որաւագն
է
'ի
մէնջ
եւ
աւուրքն
հին,
նայ
կերիցէ
զսայ.
եւհաւանեցան
երեքինն
բանին.
հարցին
ցգայլն.
ասա՞
զթիւամաց
քոց.
եւ
նայ
ասէ.
ես
այն
գայլն
եմ,
որ
յաւուրսջրհեղեղին
Նոյ
'ի
տապանն
էառ
զիս.
եւ
ասէ
աղուէսն.
իմթոռին
ընկեր
ես.
ես
այն
աղուէսն
եմ,
որ
ստեղծ
զիսԱստուած
եւ
տարաւ
առաջի
Ադամայ,
որ
անուանեաց
զիսաղուէս։
Եւ
տարաւ
ուղտն
զբերանն
եւ
էառ
զբլիթն
եւվերացուց
'ի
յաւդս,
սկսաւ
ծամել
եւ
ասէ.
երբ
դուք
այդչափ
էք,
զայդ
կու
ասէք.
ապայ
այս
սրօնքս,
որ
ես
ունիմ,
չէ
յերեկի
տղայ
ելած.
գայլն
ու
աղուէսն
սկսան
շուրջզնովաւ
գալ.
չ'կարացին
վնասել
նմայ
եւ
'ի
բաց
կացին'ի
նմանէ
եւ
փախան:
Ուղտն
[նման
է]
ողորդ
մարդոյեւ
աղուէսն
ու
գայլն
անիրաւաց.
որ
կամեցան
խաբելզուղտն
որպէս
խաբեբայ
մարդիքն
զայնմեղսն.
այսպէսեւ
սատանայ
հնարի
խաբել
զարդարսն
եւ
զամբիծսն.
բայցոր
առաքինութեան
եւ
սրբութեան
բարձր
են
քանզկարծիս
սատանայի,
ոչ
հաղթին
'ի
նմանէ
որպէս
ուղտնոչ
հաղթեցաւ
'ի
նենգաւոր
գազանացն`
'ի
գայլոց
եւյաղուէսէն.
որք
են
զուարթութիւնք
սատանայի.
զիաղուէսն
քծնուի
եւ
խաբող
եւ
գայլն
չար
է
եւ
պատառող.
որդին
Աստուծոյ
կործանէ
զուարթութեամբ
իւրով։
