ԿԹ. 
    
     ԱՂՈՒԵՍ 
    
     ԵՒ 
    
     ՍԱԳՔ
    
     (69 
    
     V=67 
    
     I)
 
   
    Աղուէսն 
   
    էմուտ 
   
    առ 
   
    սագերնուտել 
   
    զնոսա. 
   
    եւ 
   
    նոցա 
   
    բնութիւն 
   
    է, 
   
    որ 
   
    սղան 
   
    ձայնիւ. 
   
    եւասէ 
   
    աղո՞ւվէսն, 
   
    թէ 
   
    դուք 
   
    սուս 
   
    էք, 
   
    նայ 
   
    ես 
   
    կարի 
   
    սուս 
   
    եմեւ 
   
    սուս:
 
   
    Ցուցանէ 
   
    առակս, 
   
    թէ 
   
    մարդոյ 
   
    որկարիք 
   
    լինի, 
   
    նայ 
   
    ոչ 
   
    խաւսի 
   
    յատեան. 
   
    եւ 
   
    ընդ 
   
    քեզ 
   
    ասէ, 
   
    թէմի 
   
    խաւսիր 
   
    վասն 
   
    իմ, 
   
    դու 
   
    մի 
   
    խաւսիր, 
   
    որպէս 
   
    աղո՞ւվէսնեւ 
   
    սագն։