Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՂԳ. ԱՐԾԻՒ ԵՒ ԿԱՔԱՒ ԵՒ ԲԶԵԶ
(93 V=91 I=102 B)

Արծիւն հալածէր զկաքաւն եւնայ 'ի բզէզն ապաւինեցաւ եւ բերէր բարէխաւս. եւարծիւն ոչ լուաւ աղաչանաց բզեզին. եւ բզէզն ոխացաւեւ խպնեցաւ եւ ոխս մտեալ. եւ գնաց ելաւ 'ի բունսարծըւին եւ զձուս նորա գլորէր եւ կոտորէր եւ բազումժամանակս անորդիս առնէր զարծիւն. եւ գնաց արծիւնածեաց զձուն 'ի գոգն թագաւորին. եւ գ[ն]աց բզէզն 'իծայր երանաց նորա. եւ նայ 'ի վեր վազեաց 'ի կսկծոյն. եւ անկեալ բեկեցաւ ձուն արծըւուն:

Ցուցանէ առակս, թէ բնաւամենեւին մի առնէք ձեզ թշնամի զոք 'ի մարդկանէ. թէպէտ եւ կարի աղքատ եւ տկար լինի:

ՂԳա. 34ag Ասի յառակաց. արծուին եւ կաքաւն խիստ չարկամացան. եւ արծուինանդադար նեղէր զկաքաւն եւ անհանգիստ պահէր։ Գնացկաքաւն եւ եբեր իւրն բարեխօս, որ չափ թռչունք կայր, առ արծուին. եւ նա չէառ յանձն` եւ ո՛չ հաշտեցաւ հետկաքաւուն. կաքաւն նստեալ կայր. լայր եւ հանէրարտասուս պղտոր։ Եկն բզէզն` եւ ասաց կաքաւն զիւրգանգատն. եւ էառ տարաւ զբզէզն առ արծուին բարեխօս։Եւ արծուին ո՛չ լուաւ աղաչանաց բզէզին. ղպնեցաւբզէզն եւ ոխացաւ հետ արծուոյն. քանի արծուին զձունհանէր, երթեալ բզէզն ելանէր 'ի բոյն արծուոյն եւգլորէր եւ ձգէր 'ի վայր զձուն եւ կոտորէր։ Եւ բազումժամանակս անորդի առնէր զարծուին։ Եւ գնացեալարծուին էած զձուն իւր 'ի գոգ թագաւորին. եւ իմացեալբզէզն եմուտ 'ի մէջ ոտից նորա եւ էխած զծայր երանացնորա. եւ նա 'ի վեր վազեաց. եւ ընկեցեալ բեկաւ ձուն:

Ցուցանէ, որ թէ հնար իցէբնաւ մի առներ քեզ թշնամի զոք 'ի մարդկանէ, թէպէտեւաղքատ եւ տկար լինի։