ՃԽԹ.
ՁԿՆԵՐԵՆԱԳԷՏ
ՃՈՒՀԻ
(149
V=141
I)
Ճուհոյն
հարն
ձուկ
էր
գներեւ
տարեր
էր
'ի
տուն.
եւ
ճոհոյն
մայրն
'ի
յայրն
ասաց,
թէ
ճուին
հանապազ
'ի
դուրս
է
եւ
որսայ,
զինչ
իւրնպիտի,
եւ
ուտէ.
եւ
ձկայն
մեծամեծն
պահեցին
'ի
փեթակն.
զի
հայրն
եւ
մայրն
միայն
ուտեն
գաղտ.
եւ
զմանդրն
'իհետ
ճոհոյն
կամեցան
ուտել.
եւ
ճուհին
զայն
իմացաւեւ
ոչ
կամեցաւ
զծնողքն
իւր
խայտառակել.
գնաց
էառզմին
'ի
մանդր
ձկանց,
խաւսէր
գաղտ
ընդ
ձկայնյականջն,
որպէս
թէ
քսփստար.
եւ
մայրն
ասաց,
թէ
ինչզուրուցես
'ի
հետ
ձկայն.
եւ
նայ
ասաց
ձկերէն
գիտեմ.
ասաց.
'ի
ձուկն
ինչ
ասացիր.
ասաց
ճուհին.
'ի
ձուկնհարցայ,
թէ
զջրհեղեղին
տարին
գիտե՞ս
թէ
ոչ.
ասացմայրն,
թէ
ձուկն
ի՞նչ
ասաց.
ասէ,
թէ
ասաց
ձուկն,
թէմեք
զան
ժամանակն
ի՞նչ
գիտեմք.
բայց
այլ
մեծայմեծձկունք
կան
'ի
գետակն
եւ
նոքա
գիտեն.
յանժամ
մայրնզարմացաւ
եւ
ասաց.
մի
թէ
դու
ծածկայգէտ
ես.
եւ
ելզպահաց
ձկերն
եբեր:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
մարդ
քանիխիստ
յաներես
լինի
եւ
սուտ
եւ
խաբող,
իւր
ծնողացնպարտէկող
պիտի
լինի
եւ
հնազանդ
եւ
հլու:
ՃԽԹա.
40
C
Ասեն
վասն
ջուհուն,
թէ
խարամզադ
է
ու
բիճ.
ու
շատ
պատմէ[ի՞ն]
վասն
նորայ.
եւ
յոյժ
վիրաւորէր
զծնաւղսն
իւր.
եւ
օր
մի
հայր
նորագնեալ
էր
ձուկն
փոքր
եւ
մեծ
եւ
տարաւ
'ի
տունն.
եւասէ
ցկինն,
թէ
զմեծամեծքդ
պահէ
'ի
յանկիւնն.
որչիմանայ
ջուհին.
զի
մեք
մէն
ուտեմք
զնոսայ.
եւզմանդրն
ճաշ
արայ
մեզ.
զի
մեք
եւ
ինքն
կերիցուք.
եւպահն
իմացաւ
ջուհին.
եւ
եկեալ
'ի
տունն,
մինչլուանայր
ջուհու
մայրն
զձուկն
եւ
առեալ
ձուկն
միանցուց
'ի
յականջս
նորա
եւ
տարաւ
զբերանն
'ի
խէչն.
եւմաւրն
թուէր,
թէ
խաւսի
եւ
ընդ
ձգանն,
զոր
տեսեալմայրն
ասէ,
թէ
ի՞նչ
կուերնես,
որդեակ.
եւ
նայ
ասէ,
թէ`խաւսիմ
ընդ
ձուգն.
եւ
մայրն
ասէ
ընդ
որդին.
ձգնէրէնգիտե՞ս.
եւ
ասէ`
այո՛.
ասէ
մայրն.
ի՞նչ
խօսեցար
'իյականջս
նորա.
ասէ
ջուհին.
հարցայ
ընդ
ինքեան
վասնջրհեղեղին,
թէ
քանի
տարոյ
լինի,
մինչեւ
Նոյ
'իտապանն
եմուտ.
ասաց
մայրն.
ի՞նչ
արար
պատասխանի.
ասէջուին.
ասացին,
թէ
մեք
տղայք
ենք.
յայնժամ
չէաքծնեալ.
բայց
կայն
յանկիւնն
մեծամեծ
ձգունք,
որյիշեն
զՅունանու
փախչելն
'ի
Թարսիս
եւ
զընկղմելննորա
'ի
ծովն.
թվի,
թէ
նոքայ
գիտեն
զՆոյինաւարկութիւն
եւ
թէ
քանի
տարի
կայ
նորա,
զարհուրեցաւ
մայրն
ընդ
այն
բանին.
որ
ասէ.
անհնար
է,
որդեակ.
թէ
սատանայ
առանց
զքեզ
բան
գործէ.
որ
դուչիմանաս,
կապէ
զքեզ
Աստուած,
այ
պիղծ:
Ցուցանէ
առակս
զսատանայիխորայմանկութիւն.
զի
որպէս
ջուհին
խորայգէտ
է,
նոյնպէս
եւ
սատանայ.
եւ
պարտէ
զգուշանալ
'ի
նմանէ
եւխորայմանկութենէ
նորա,
որ
անապազ
ջանք
նորա
այն
է`խաբել
եւ
խորայմանկել
զորդիս
մարդկան.
զի
այնկերակուր
եւ
ճաշակ
նորա.
եւ
մեզ
պատրաստ
պիտի
կենալ.
որ
չխաբիմք
աղաչանօք
ամենայն
սրբոց։
