Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՃԿԴ. ԿԱՊԻԿ ԵՒ ՀԱՅԵԼԻ
(164 V)

Մայմունդն կոյզէր. որ 'իհայելին հայէր. ու ժուռ կոյ գար. նայ գնաց 'իյարտակնոցն, վար նայեցաւ, տեսաւ զինքն ուծիծաղեցաւ եւ ասաց, թէ այսպիսի երեսիս այսպիսիհայ[ե]լի պիտի. եւ այս վայել է ինձ:

Ցուցանէ առակս, թէ ամենայնտկար եւ անզաւր եւ գէշ մարդ զիւր չափն պիտի գետինայ(=գիտենայ), որպէս մայմունդն զիւր գեշութիւնյիմացաւ։