ՃՁԴ.
ԳԵՐԵԶՄԱՆԱԿՐԿԻՏ
ԵՒ
ՄԵՌԵԱԼ
ԿԻՆ
(22
ag=45
F)
Մարդ
մի
գերեզմանակիտր.
օրմի
զխաթուն
մի
թաղեցին
շատ
ընչիւք.
եւ
'ի
գիշերինեբաց
զգերեզմանն
եւ
մերկացոյց
մինչ
'ի
ներքինհանդերձն.
Եւ
կինն
ափցի
յերեսն
էզարկ
եւ
ասաց ,
թէեօթն
տղայի
մայր
եմ
եւ
զարեւն
յերդիքն
'ի
վեր
եմտեսեալ.
եւ
դու
չես
վախիլ
յԱստուծոյ,
որ
զիսհրապարակ
կառնես։
Եւ
ասաց,
թէ
աղքատ
եմ
եւ
ապրանքչունիմ։
Եւ
ասաց,
թէ
հետ
ինձ
գերեզման
մի
կայ`
երեքգանգ
կայ.
առ
եւ
տարեալ
ծախէ
եւ
քեզ
ապրանք
արա՛.
տարաւ
'ի
ծախել։
Եւ
առեալ
սառաֆն
շինեաց
ոսկի
շիշ`եւ
էած
'ի
մէկին
ականջն,
նա
'ի
մէկ
այլ
ականջն
'իդուրս
ելաւ։
Եւ
մէկ
ալին
էած,
գնաց
մինչեւ
'ի
կէսն։Եւ
'ի
մէկ
այլն
էած,
ամենեւին
ո՛չ
մտաւ.
եւ
զայն
այլ'ի
բաց
ընկէց։
Եւ
ասաց.
ի՞նչ
գին
կուզես.
եւ
մէկինտասն
հարիւր
դրամ
երետ.
եւ
ասաց
զխասլիաթն,
թէ
այնոր
շիշն
'ի
մէկ
ալ
դիհն
ելաւ,
ամենեւին
բանն
յականջնչէ
պահել`
'ի
մէկ
դիհն
'ի
ներս
մտել,
'ի
մէկ
այլն
'իդուրս
ելեր։
Եւ
մէկ
այլ
ամենեւին
բանի
տեղիք
չէտուել։
Եւ
այս
մէկ
ալիս
գին
չկայ.
զինչ
բարի
բանլսեր
է,
զամէնն
պահեր
է.
եւ
այս
գանգս
ամէն
ցաւոց
դեղէ:
ՃՁԴ.
109
ag
Այր
ոմն
գնաց
'իհողվարքն
եւ
երեք
գանգ
էառ
մարդոյ.
եդ
'ի
սկուտեղնեւ
գնայր
ընդ
փողոցն
'ի
ներքս
եւ
ձայնէր
եւ
ասէր.
ո՞վգնէ
գանգ։
Եւ
ծաղր
առնէին
զնա
եւ
ասէին,
թէ
խեւ
է.
եւտեսեալ
զնա
վաճառական
մի
եւ
ասէ.
բեր
զգանգդտեսանեմ։
Եւ
առեալ
վաճառականն
եւ
հանեալ
զմախաթնեւ
հասոյց
'ի
յականջն`
եւ
ո՛չ
եմուտ
եւ
ընկեց
զնա.
եւածեալ
ընդ
ականջ
երկրորդին
եւ
միւս
ականջնթափանցիկ
անցաւ.
եւ
յերրորդին
ածեալ
եւ
ամենեւին
ոչելանէր
յականջէն
մախաթն։
Եւ
զերրորդ
գանգն
խիստսիրեաց
վաճառականն
եւ
զերկուսն
արհամարհեաց.
եւ
ետբազում
ոսկիս
եւ
գնեաց
զմէկ
գանգն
զայն,
որ
մախաթնկպաւ
եւ
ոչ
ելանէր.
եւ
բազում
բժշկութիւն
առնէրգանգն
'ի
հիւանդս
եւ
յախտաժետս։
Եւ
մեկնեացվաճառականն
եւ
ասէ,
եթէ
այս
որ
մախաթս
չմտաւ,
նայայս
նոքա
են,
որք
ամենեւին
Աստուծոյ
բանքն
յիւրեանցականջն
եւ
լսելիս
չէ
մտեալ
եւ
ո՛չ
բարիս
գործեալ.
այն
որ
Քրիստոս
ասաց.
որ
անկաւ
ապառաժին
եւ
'ի
չգոյէհիւթոյ
չորացաւ։
Եւ
այն
որ
ընդ
մի
ականջն
մտաւմախաթն
եւ
ընդ
մէկ
այլ
դեհն
'ի
դուրս
ելաւ,
նայ
այսայն
մարդիկքն
են,
որ
Աստուածային
բանն
ընդ
մէկականջն
մտեալ
է
եւ
ընդ
մէկ
այլն
ելեալ.
որ
անկաւ
եւհեղձաւ
եւ
եղեւ
անպտուղ։
Եւ
այն
որ
մտաւ
եւ
ո՛չ
ել,
այն
մարդիկքն
են,
որք
Աստուածային
բանքն
յիւրեանցլսելիքն
են
մտեալ
եւ
այլ
ո՛չ
ելեալ.
այն
որ
անկաւյերկիր
բարի
եւ
ետ
զպտուղ
եւ
գործեաց
զարդարութիւներեսուն,
վաթսուն
եւ
հարիւր։
Զի
թէպէտ
եւ
մեռեալքեն
նոքա,
ապա
կենդանիք
են
եւ
փոխեալ[ք]
'ի
մահուանէ
'իկեանս
եւ
'ի
խաւարէ
'ի
լոյս։
