Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՄԿԲ. ԿՈՒՐԱՔԱՇ ՇՈՒՆ
(104 D)

Ասի յառակաց, թէ շուննուսուցանեն կուրաքաշ. դնեն զչւանն 'ի ձեռն կոյրմարդոյն եւ կապեն 'ի վիզ շանն. եւ չար մարդիկքզկոյրն կատակեն եւ տնազ առնեն, ոսկր 'ի ցեխն ձգենառաջի շանն. եւ շունն բախէ 'ի հետ ոսկրին 'ի ցեխն եւանկանի կուրն 'ի վերայ բերանոյն 'ի մէջ գռեհի կաւինեւ շաղախի յաղբն. եւ մարդիկք ծիծաղին եւ ուրախանան'ի վերայ նորա:

Նշանակէ առակս, զի մեղսասէրմարդոյ միտքն կոյր է եւ շուն է մարմին. ընդ որ քարշէ, հոգին 'ի հետ երթայ. եւ ոսկրն հեշտութիւն մեղաց է եւշաղախէ զմարմինն զազիր մեղօք. եւ գնան 'ի դժոխքն, զոր սատանայ ցուցանէ մարմնոյն զմեղս գործել, եւծիծաղի եւ ուրախանայ 'ի վերայ մեղաւորաց։