ՄՀԴ.
ԻՄԱՍՏՈՒՆ
ՎԱՃԱՌԱԿԱՆՔ
(117
D)
Ասի
յիմաստնոց,
թէ
իմաստունվաճառականք
յորժամ
յերկնչին
յաւազակաց
'իճանապարհին,
ոչ
տանեն
զգանձս
իւրեանց
ընդ
ինքեանս,
այլ
տան
'ի
փոխս
զգանձս
իւրեանց
[յ]այնպիսիվաճառական,
որ
ունին
յաշխարհն
իւրեանց
տուն
եւգանձ,
եւ
առնուն
'ի
նմանէ
ձեռագիր
եւ
երթայխաղաղութեամբ
եւ
տանի
զձեռագիր
վաճառականին
եւառնու
զգանձ
իւր
'ի
տանէ
նորա:
Արդ`
ուսուցանէ
խրատս
այսզմեզ,
որք
ունիմք
ճանապարհ
երթալ
'ի
կենցաղոյս
այս'ի
հանդերձեալ
կեանսն
եւ
ոչ
պարտիմք
զկնի
տանելզմեծութիւն
աշխարհիս.
զի
բազումք
են
կողոպտիչք
եւաւազակք`
սատանայ
եւ
աշխարհիս
հեշտութեան
պատրանքնեւ
մեր
մարմնոյս
տկարութիւն.
վասն
որոյ
տացուք
աստ'ի
փարթամ
վաճառականն`
'ի
Քրիստոս
Յիսուս
'ի
ձեռնաղքատաց,
որ
են
'ի
տեղի
Քրիստոսի.
առցուք
ղապալայ
եւգիր
զաւետարանն
իւր,
որ
ասէ
հարիւրապատիկ
զկեանսնժառանգեսցէ.
զի
խաղաղութեամբ
հասցուք
յերկինս,
որգանձատուն
է
Քրիստոսի,
եւ
անդ
առցուք
զգանձն
մեր,
որէ
յարքայութիւնն,
եւ
այնպէս
արարին
սուրբքնամենայն։