Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՄՁԶ. ԲԱՆՔ ԻՄԱՍՏՆՈՑ ԱՐԻՍՏՈՏԵԼԻ ԵՒ ՍՈԿՐԱՏԱՅ
(130 D)

Այի որ թիւրեալ է բան, խոտիսխալական. եւ զոր ասէ, ոչ կատարէ ճշմարտաբան, ոչ թէարուեստն է անկատար կամ թիւրաբան, այլ 'ի համարհաշուոյն լինին մոլորական:

Արիստոտել ասէ. 'ի կենացաշխարհիս, որպէս 'ի սեղանոյս պարտէ [յ]առնել. ոչքաղցեալ եւ ոչ յագեալ, ոչ ծարաւի եւ ոչ արբեալ:

Որք ['ի] հիւանդութեան զվճիռմահու կրեն (գրեն), նմանողք իցեն այնոցիկ, որք 'իժամանակի նեղութեան զհարկաւոր փայտ յաղագս նաւիպատրաստեալ սկսանին:

Սոկրատէս ասէ. լաւագոյնհամարեա զբարիոք մեռանելն քան զապրիլն չար։