ՄՂԲ.
ՀՐԵՇՏԱԿ
ԵՒ
ԱՂՔԱՏ
(190/181
D)
Եկն
հրեշտակ
առ
աղքատ
մի.
եւասէ
ցնա,
թէ
գնա
հաքիմութիւն
արա.
ես
քեզ
օգնական
եմ.
եւ
ասէ
աղքատն.
որպէս
գիտենամ,
թէ
դու
ինձ
օգնականես.
ասէ
հրեշտակն.
յորժամ
'ի
վերայ
հիւանդին
երթասեւ
զիս
տեսնուս
յոտից
դեհն,
նա
դու
ասա՛.
այսհիւանդս
ոչ
ապրի,
այլ
մեռանի.
ապա
թէ
գլխոյ
դէհներեւիմ,
նա
ապրի.
դու
պէտ
արա
նմա։
Նա՛
աղքատն
արարայնպէս
զաւուրս
բազումս
հէքիմութիւն.
եւ
եղեւ
ինքնհիւանդացաւ.
եւ
հրեշտակն
երեւեցաւ
'ի
տակ
յոտիցնիւր.
եւ
իմացաւ,
զի
պիտի
մեռանէր,
եւ
ասէ
այրն.
շրջեցէք
զսնարքն.
եւ
շրջեցին.
եւ
դարձեալ
'ի
յոտիցկողմն
տեսաւ
զհրեշտակն.
ասէ
ցնա
հրեշտակն.
ով
յիմարաղքատ,
ես
քեզ
ասացի՞,
թէ
շրջէ
զսնարքդ.
եւ
առժամայնմեռաւ:
Ցուցանէ,
թէ
յորժամ
մահունօրն
գայ
եւ
կոչնակա՛ն,
նա՛
թէ
շատ
եւ
թէ
քիչ
շրջէզսնարքն,
ճար
չկայ.
պիտի
մեռանի:
ՄՂԲա.
17
G
Ասի
առակաց,
թէ
այրմի
կայր
[կար]ի
աղքատասէր
եւ
աղաչէր
զԱստուած
տալնմա
փարթամութիւն.
եւ
եկեալ
առ
նա
հրեշտակ
Աստուծոյ[ասէ].
լուաւ
Աստուած
աղաչանաց
քոց
եւ
տացէ
քեզայնպիսի
շնորհս.
զի
յորժամ
հիւանդի
մաւտ
երթաս,
եսերեւիմ
քեզ
հիւանդին
գլխոյն
դիհն,
նա
դու
ասա,
թէ
միցաւիք.
հիւանդս
աս
լաւնալու
է.
եւ
լինի
այնպէս.
թէլինիմ
ոտից
դիհն,
դու
ասա,
թէ
մեռնելոյ
է.
եւ
լինիայնպէս
անպատճառ։
Եւ
զայս
լուեալ
այնպէս
առնէրամենայն
հիւանդս.
եւ
տեսեալ
քաղաքացիքն
բազումինչս
եւ
ստացուածս
տային
նմա
եւ
առնէր
զայս
'իբազում
ժամանակս,
մինչեւ
զի
կարի
յոյժ
փարթամացաւ։Եւ
եղեւ
յետ
բազում
ժամանակաց
յաւուր
միում
ինքնհիւանդացաւ.
եւ
երեւեցաւ
նմա
հրեշտակն
ոտիցկողմանէն.
իսկ
նա
ասէ
ցընդանիսն,
թէ
փոխեցէք
զբարձսեւ
դիք
'ի
տեղի
ոտիցս.
եւ
յորժամ
առնէին,
դարձեալերեւէր
ոտից
կողմն
եւ
այնպէս
բազում
անգամ
շրջեացզսնարքն
'ի
ոտից
կողմն.
ոչ
կարաց
ազատիլ
'իմահուանէն,
այլ
մեռաւ։
