Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՅԵ. ՄԻԱՅՆԱԿԵԱՑ ԵՒ ԹԱԳԱՒՈՐ ԾՈՎՈՒ
(12 F)

Միայնակեաց մի կամեցաւ փորձել զԱստուած, թէ զամենայն, զոր ինչ կու խնդրէ մարդ յԱստուծոյ, կու տա՞յ թէ ոչ. եւ գնացեալ առ թագաւոր մի խնդրեաց զդուստր իւր 'ի կնութիւն. եւասաց թագաւոր, թէ բարի է. գնայ` 'ի ծովուն ատակն պատուական ակ մի կայ` բեր. որ տամ զիմ դուստրն քեզ. եւ ասաց միակեցն. բերեմ. եւ առեալ . Բ. փարչ գնաց 'ի ծովեզրն եւ սկսաւ զջուր ծովուն կրէր 'ի յետեւ դարին. եւ տեսեալ ծովայինքն գնացին իւրեանց թագաւորին, թէ մարդ մի զծովուն ջուրն կու ցամաքեցնէ։ Եւ ասաց, թէ տեսէք. թէ կամաց կու կրէ, նա կու ցամաքեցնէ. զինչ որ կուզէ, գնացէք տվէք. եւ գնացեալ հարցին, թէ ի՞նչկուզես. եւ ասաց, թէ ակն մի կայ 'ի մէջ ծովուտ, զայնկու ուզեմ. եւ տվին . Գ. ակն գոհար. եւ նայ տարաւ առ թագաւորն. եւ ասաց թագաւորն հարսանիք պատրաստել եւ տալ զդուստրն նորա. եւ ասաց միայնակեցն, թէ դուստր քո էղիցի քոյր իմ. եւ ես զԱստուած կու փորձէի, թէ զինչ մարդն 'ի Աստուծոյ կու խնդրէ, կու տա՞յ Աստուածթէ ոչ. եւ ճշմարիտ է Աւետարան, որ զինչ որ խնդրէն յԱստուծոյ, անտարակոյս կու տայ Աստուած։