Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՅԽԸ. ԱՅՐ ԳՆՈՂ ԵՒ ՀԱՑԾԱԽ ԵՒ ՄՍԱԳՈՐԾ
(16 G)

Ասի առակաց, թէ այր մի գնացմաւտ խապազն, թէ հաց կու գնեմ. եւ եդ դրամն եւկանգնեցաւ, որ տայր զհացն. նա 'ի բազմութենէ արանցնհաց գնողացն մոռացաւ զառաջին մարդոյն, թէ զդրամնառեալ էր. եւ յորժամ խնդրեաց այրն զիւր դրամին հացն, նա չերետ խապազն, թէ 'ի քեզնէ դրամ չեմ առեր։Յայնժամ գնաց այրն մաւտ 'ի մսագործն եւ շատկանգնեցաւ 'ի դիմացն, մինչեւ բազումք գնեցին միս եւգնացին. յորժամ գնացին այլ գնողքն, իսկ այրնկանգնեալ էր եւ ոչ գնայր, եւ ասէ մսագործն. այր, դուզի՞ կաս կանգնած. ընդէ՞ր ոչ գնաս 'ի քո բանդ. ասէ ցնաայրն. զիմ միսն ալ կշռէ, որ երթամ. եւ նա ասէ. տուրզդրամդ. որ կշռեմ. ասէ ցնա այրն. ես քան զամէն յառաջտվի. դու մոռացար զիմն։ Իսկ մսագործն հաւատաց եւկշռեաց . Բ. դրամի միս եւ ետ ցնա. եւ նորա առեալ գնաց'ի զատ, հայեցաւ յերկինս եւ ասէ. տէր իմ եւ Աստուածիմ, դու գիտես, որ . Բ. դրամ տվի 'ի հացծախսն. նաուրացաւ եւ չերետ զիմ հացիկն. ես զմսագործն խաբեցիեւ . Բ. դրամի միս առի եւ ըկ չուտվի. դու արդարդատաւոր ես. առ զիմ դրամն 'ի հացծախէն եւ տուր 'իմսագործն. որ ես անպարտ մնամ։